Busco banco e aldea.

Nós os vilegos temos certa teima de rirnos da xente da aldea: os marulos, os paletos,oa pailáns....
Vémoos con certo aquel de superioridade, e cada día que pasa dámonos conta de canta razón teñen. Coas súas cautelas: respectando o ritmo do tempo: a choivas, a sementeira, as matanzas. Amoldándose e gozan do sol cando o hai,e comendo castañas cando hai frío. Aproveitando os residuos para abonar,aproveitando o somier para o peche; gardando os cartos baixo o colchón que non te pide explicacións cando os sacas de ahí, nin te cobra comisións.Desconfiando sempre, porque a nosa gran duda metódica librounos de moitos erros. Por iso e por todo o que está pasando no mundo financeiro galego cada vez entendo máis ós nosos labregos: os que votan ó cacique para telo de man, para que te arranxe a pista ( porque igual o outro non fai nada ou tira para el). Por iso e polo gran respecto que xa sinto por eles busco aldea e busco banco, pero mentres tanto vou plantar na miña ciberleira ó xeito deles: sobre todo patacas e viño...