Vistas de página en total

jueves, 29 de junio de 2017

miércoles, 28 de junio de 2017

Port Plasta!

Todos os anos o mesmo festival, o mesmo músico, o mesmo cociñeiro, os mesmos plastas de festival. Só falta que vaia o mesmo atleta e o cámara oficial. Patrocinados iso sí pola Deputación de PontevEdra!

martes, 27 de junio de 2017

O furor capilar na Xunta de Galicia

Hai semanas que estamos nun sinvivir. Os nosos políticos están " decolorados" o Feijóo deveníu hai meses en  loiro como un querubín. Bastante antes do verán, porque hai quen pensa que todo se debe á salitre e ó sal, pero non tal. Se cadra cambiou de salón de peiteado daquel de Vigo a un daCoruña, Loida quizais que parece ser o máis caqui da Coru, neno!
E qué pasa con Rueda, como no delfín semella que comparte Farmatint co  xefe, de súpeto loiro cobrizo, cando en febreiro tiña o pelo banco. Rueda tamén semella ter operado as pálpebras e se cadra o entrecello.
Será a crise dos 50? Será a recén paternidade de Feijóo? Qué sabe nadie? 🎶🎼🎼
O caso é que estes dous a partir de agora van ter moi difícil aquilo de botar unha cana ó aire!

sábado, 24 de junio de 2017

El " chichi" y sus "farolillos"😳

Todas nosotras fuímos a colegios de monjas, yo personalmente creo que conozco casi todas las órdenes y congregaciones. Pero a veces el estrés nos devora en el "chollo" y hablamos como en el Berbés es muy relajante y liberador.
- No me "aturulles" que hoy " no tengo el coño para ruídos" o el " chichi para farolillos" en su variante más flamenca. Porque a veces que te caiga un tema tres veces, que los de la estiba le den la entrevista a los de la radio y a ti no, quema al más templado!
Que tengas que aguantar media hora al teléfono al señor que no " mira" Luar pues " raya" un poco la verdad.A veces jode y estallamos.
Hace poco leí que los ingleses eran tan agresivos porque apenas decían tacos, lo que nos sigue animando a practicar.
Que te hagan "restorar" o recuperar cuatro cintas de archivo para que luego no usen ninguna también calienta el " chirri" a Miss Marín que es la más maki de todas nosotras. Porque a veces, muchas, estamos hartas de que nos toquen taaaaaaanto la "tricaster"!!

viernes, 23 de junio de 2017

A festa do lume

Hoxe é a celebración do lume, porque a festa do  fogo nós os galegos  facémola todo o ano.Lévamolo no noso ADN.Por iso como o día da nai ou o San Valentín festéxase tódolos días.A ver se a festa non termina nunha churrascada  humana como pasou en Portugal.Porque aquí aínda ninguén reaccionou.
Onte soñei que o goberno español e galego decretaban unha tala masiva de eucaliptos e acacias  e controlaban a distancia mínima esixida entre árbores. Tamén obligaban a pechar a celulosa de Pontevedra, pero todo foi un soño; oxalá non se converta no pesadelo de todos os veráns!!

jueves, 22 de junio de 2017

Entre o asasinato "machista" e o asasinato "sachista "

Perdónenme primeiro, non debería facer bromas con cousas como esta, pero non o puiden evitar.
Nono sigan lendo se van en serio.Nós os xornalistas atopámonos a cotío con horribles, atávicos e inintelixibles asasinatos machistas. Pero tamén aquí en Galicia a cultura do " marco" fío origen de monstruosos crimes: o da fouce, o do tractor, o da rozadora ou o do "sacho".Ás veces me parece que nós fomentamos un poco a cultura do marco como filosofía de país e é así como acabamos ata as cachas metidos nos asasinatos "sachistas".

lunes, 19 de junio de 2017

Gilipollas de festival; serie gilipollas de verán.

O  gilipollas de festival é un ser que vive todo o ano, pero que aflora con máis viveza no verán; como as algas ou as augamares.
É entón cando se crece ó son de Los Planetas, Love of Lesbian ou Lori Meyers.
Todos os anos igual, os mesmos grupos, distintas cancións. Todo o verán cunha cinta no pulso.
Do FIB ó FOB, do Sin Sal ó Sen Sucre; do Portamérica ó Portocabral. Do Sindiós ó Sin Demo, e así de xuño a setembro. Peor aínda cos da canción do verán, este verán tan longo e que avanza tan "Despacito"...

domingo, 18 de junio de 2017

Ligando en redes sociales?

No vamos a hablar aquí del tinder, ni del e-darling ni del badoo, que eso es una vulgaridad. Hablemos de algo más fino, de las redes convencionales. Yo te " likeo", tú me comentas, él te retuitea, el otro lo observa y se mosquea y así comienzan muchos dramas.
- Quién es este que tanto te comenta? Quién es este otro que tanto te retuitea? Que sintonía tienes con aquel que tanto te " likea " y la vida es muy parecida aquí que en la vida real.
Tengan cuidado aquí y ahí fuera!

sábado, 17 de junio de 2017

Gilipollas de luxe de verán

Coñecín a M. C. o ano que fixen terceiro de BUP. Xa daquela era mooooooi parva.Tiña un irmán sinxelo e fantástico que traballaba en Citröen como o seu pai. Pero ela falaba moooi "pija" e requintada como acabada de saír do barrio de Salamanca ou da Moraleja. Supoño que daquela tomaría cubatas ou se cadra "riojas" porque daquela aínda que non vos pareza certo ninguén tomaba gin tonics.
Andar sen gafas outorga ás veces estranas perspectivas. E dános algunhas alegrías porque se ve todo marabilloso, perfecto, sen imperfeccións.
E aquel foi o caso. Tomaba unha cervexa nunha das terrazas de moda da cidá*.
E un soniquete, o zunido daquela voz chamoume a atención.
- Saaabes...
-Así como mal, me entieeendes...
-Ay qué pereza me da!
-Ay que no me apetece nada quedar y menos en plan comilona, ya saaaabes!
Ecualizando a voz en cada frase e con aquel ton taaaaan gilipollas, taaaan pijo que me queceu a cervexa de vez e mesmo me pinzou o estómago.
Nun intre, quito as gafas de sol e poño as de ver,e alí a vexo. Aquela diva de barrio, tan gilipollas ou máis que hai vinte anos.
Estiven a piques de dicir a voz en grito:
- Ruliña, pero ti de qué vas? Xa non lembras que naciches en Teis? E que es máis de Wichita que de Club de Campo?
- Ai, miña flor, qué vergoña me dás...
Semella que o teu non ten solución!!

viernes, 16 de junio de 2017

As " porteiras" das redes sociais

Acóchanse sobre perfís falsos ou non, e están en todas as redes: pinterest, instagram, feibuk ou tuiter, tanto ten!
Non están aí para interactuar, non o fan nunca. Nin contan, nin comentan, nin suben nin baixan nada. Pero están aí como as antigas porteiras, como as vellas do visillo, esculcándoo todo e latricando por detrás.
Aquelas vellas porteiras sabían a vida do barrio todo, un por un pero nunca contaban nada do seu. E ben que había historias interesantes e morbosas, tras aqueles visillos. Elas sabían gorecerse ben do vicio que elas tiñan que sobre todo era o de latricar.
Hogano aquelas vellas non son tan vellas nin teñen visillos pero en canto a cotillas seguen igual...

miércoles, 14 de junio de 2017

Pesadillas

 De repente los encuentras empotrados en tu vida.Viendo tu serie favorita.Hablando como tú; como sombras que te apagan y no eres capaz de echar. Sólo encendiendo la luz.Pesadillas!

lunes, 12 de junio de 2017

Un país escarranchado!

Abráianme as lideiras españolas. Os grandes temas sobre os que debatemos días e meses sen avanzar.
E o tema do mes seica é o "escarranche", alias o "manspreding", porque seica en inglés soa mellor. E é realmente un problema real grave? Hai tempo que non vexo un escarranche como é debido. Se cadra porque non me fixo.
Igual tamén cando nós subimos no bus ciscamos as bolsas e os bolsos e ocupamos os asentos todos! Hai que pena de país!!

domingo, 11 de junio de 2017

Ecografía patrocinada por Zara Kids!

Hay algo que no me cuadra en la donación de Amancio Ortega. El estado no puede pagar esta tecnología? O puede y no quiere, porque está obsesionado en contener el gasto de la sanidad.
No tengo nada en contra de Amancio Ortega, he comprado cosas en casi todas sus tiendas. Tampoco me gusta cómo se dice que produce en Asia; aunque casi todo el textil se produzca ya allí.
Me gustaría que la sanidad se pagase con impuestos, que hubiese menos gestores y más personal, que no se redujeran camas.
Es realmente necesaria esta teconología o lo que hace falta es más personal? Qué beneficios va a reportar a Amancio esta donación?
La verdad todo esto me da un poco de " yuyu" . No me gusta una sanidad pagada por personas privadas en un sistema público, parece un acto de beneficencia, un poco extraño. Es sólo mi opinión, puedo estar equivocada, pero no me gustaría ir a hacerme una mamografía patrocinada por Zara Home  o una ecografía subvencionada por Zara Kids!
Y adónde irá el dinero que el estado iba a destinar a esta maquinaria?

sábado, 10 de junio de 2017

Conversaciones borrachas

Ahí estaban. De resaca a puertas de la catedral.
- El amor no existe. Se acaba en dos años. Lo que queda es otra cosa.
Estaban muy en la línea de la supervallas de la avenida de Madrid y de la entrada en Pontevedra por Poio; las del Motel Venus. El amor no se siente se hace, creo que pone. Vaya publicidad comprometida, la verdad.
- Déjate de historias: lo tuyo son las casadas,Paul. Es tu " target" y lo sabes. Un año y ciao, no te busques problemas!

jueves, 8 de junio de 2017

La " putipedia"

 Mi tema de hoy: polémica por la fiesta cumpleaños del famoso " puticlub" Vitiza.Conocido por casi todos en la provincia de Pontevedra porque está en un alto de la autovía das Rías Baixas, en Ponteareas, pero muy cerca de Cans.
Se ve que quieren echar la casa por la ventana y han contratado a Nacho Vidal y una tal Susi Gala.
Buscando documentación 😝 del garito me crucé con la " putipedia". La Wikipedia de los puticlubs. La verdad, yo creo que ya no hay nada que no encontremos en internet!

miércoles, 7 de junio de 2017

Y si el Celta se va a Mos, qué?

Caballero y Mouriño comen algún domingo de mayo en los Escudos. Nadie sabe aún si han conseguido desatascar lo de Balaídos, pero parece que sí. La última especulación es que el campo de Vigo va a seguir siendo municipal y que el Concello podría facilitar el acceso a terrenos para la Ciudad Deportiva. Terrenos a bajo coste, que es lo que quiere este señor. Pagar poco y cobrar mucho.
Por eso quiso comprar un campo por el precio de una reforma. Por eso presiona para que se le venda Balaídos a precio de saldo. Pero inicialmente todos los partidos políticos del Concello le dijeron que no, que es patrimonio municipal.
Ni Caballero ni Mouriño, dos señores que rondan por arriba o por abajo los 70 años pueden hipotecar el próximo siglo de todos los vigueses.
Y qué pasaría si el campo va a Mos porque allí sí le regalan los terrenos y la Xunta les ayuda económicamente o gestionando rápidamente el planeamiento?
A mí personalmente me daría igual. Pero a muchos vigueses no les apetece ir a Mos, a otros les parece que la marca Celta pertenece a la ciudad de Vigo y debe su éxito y su afición a la ciudad que le vio nacer.
También es verdad que el nuevo gran Vigo ya es para todos ( menos para los políticos) metropolitano. Y no pasaría nada porque el campo estuviera en Mos. Lo extraño sería que la Xunta favoreciera la salida del Celta de Vigo para dañar a Abel, a costa de la ciudad; a lo mejor a algunos no les gusta...

martes, 6 de junio de 2017

Da "cheirona" á "maríamandiles" ou á" lerchiloba"

Hoxe vou lembrar algunhas tipoloxías femininas segundo a clasificación que facía a miña avoa. Igual esquezo algunha. Se cadra se podían atribuír perfectamente ós homes, pero ela falaba de mulleres.
-A "cheirona": muller moi cotilla, que pregunta todo o que pode, pero nunca fala do seu.
-A "lercha": muller espabilada e vivaz, se cadra un pouco loba de máis.A miña irmá inventou a variante :"lerchiloba", ou " lobilercha".
-A " mariamandiles": muller gobernadora, e organizadora, se cadra tamén " gobernicha" e aquí na Galicia Sur: " gobernadora de Cangas".
- A " maricamollarroupa": palabra sen ningunha conotación con orientación sexual. Significa muller que simula facer moito, pero non aquela case nada.Vai ó río, molla a roupa, pero non lava ren. Unha especialista en " facer que facemos".
- "Muller e media e patas de outra": muller que sí de verdade vale moito e vale para todo. Podería ser curmá da " gobernicha" ou da " gobernadora de Cangas.
 E ata aquí a lección de hoxe de gramática parda; admítense suxestións...

Miña vasoira, A Roda


lunes, 5 de junio de 2017

Ikea en Vigo? No Parque Tecnolóxico de Beade-Valadares?

Seica Zona Franca vai ampliar o polígono de Valadares, na zona preto do hospital. Vai ser unha zona eminentemente comercial segundo Teresa Pedrosa. Terá zona de restauración, tan necesaria preto do novo hospital de Vigo.Tendas de rompa deportiva como Decathlón ou roupa barata tipo Primark.Tamén di Pedrosa que podería levar un IKEA, pero non cabe, retrúcolle eu.
- Cabe, cabe! É eles están interesados que xa viñeron dúas ou tres veces a ver os terreos.Voulle crer porque llo escoitei.Pero sempre pensei que o de Ikea era un mito urbán ou unha serpe de verán, que para iso estamos no tempo...

domingo, 4 de junio de 2017

False friends

Todos tenemos amigos que nos hacen sentirnos muy solos. De los que siempre sabemos que no podemos pedirles nunca nada y que nunca contaremos con ellos en situaciones difíciles. Aquellos a los que no se te ocurre llamar cuando tienes un problema.
Son como esas palabras en inglés que sugieren una cosa y significan otra. Son los "false friends".

sábado, 3 de junio de 2017

Lembranzas de Casares

Acudíamos a casa de Casares cada vez que morría alguén, alguén da literatura ou da política galega da súa xeración.
Supoño que tamén no día das Letras Galegas e noutras situacións.
Xa case non me acordo. Recibíanos naquel o seu despacho da rúa Reconquista, un dos máis desordenados de Vigo, logo do de Antonio Reguera, claro!
Os libros ciscados no chan e encol da mesa.
Unha vez sorprendíno falando en ton serio cun tal Jesús, que resultou ser Pérez Varela. Debía estar o conselleiro mosqueado con algún xesto seu ou algunha decisión, e o pobre do Carlos alí "aturando mecha" estoicamente a chamada de Jesús.
Tamén nos recibía na súa casa de Vilariño onde de cando en vez nos abría a porta un guapísimo e novísimo Christian Casares.
Naquela casa non había un sillón azul como sempre pensei, nin un Deus para sentar nel. Tampouco vin ó gato que se cadra chegou despois ou ó fillo da asistenta ó que algunha columna lle adicou.
Sí que estaban os trens e se cadra os Principiños e tamén a súa muller.Tamén o vimos votar. Dicían as malas linguas que o gravábamos a el para non irlle a algúns políticos; daquela tamén íamos a gravar o bispo nas votacións.
Ninguén de nós pensou que Carlos ía morrer tan cedo. De ser así, teríamonos fixado máis!!

viernes, 2 de junio de 2017

Empresas: crecer o no crecer?

Hoy fui en Zona Franca a un congreso sobre marcas. Todos hablaban de que la marca es casi lo más importante de una empresa. No creo que siempre sea así. Con Nestlé, Levi's, Audi y otras puede ser así. Pero a veces lo importante es el precio y compramos marcas, blancas, en mercadillos o a granel. No buscamos la marca. También hablaban de la importancia de crecer. Redimensionar las empresas para no acabar devorados por multinacionales; para generar más PIB, más crecimiento. Pero todos sabemos que a veces crecer te hunde: le pasó a Pórtico y a muchas más. Más empleados, más producción, y en tiempo de crisis eso puede ser letal, como ya ocurrió.
Hace unos meses entrevisté a un directivo de una empresa emergente de alimentación, me dijo que tenía ofertas constantes de una gran superficie con base en Valencia, pero no les voy a vender mi producto ni mi empresa. Conozco a otros que empezaron suministrándole y acabaron devorados por él. Te obliga a renunciar a tu marca y a que sólo trabajes para él. Te pide cada vez más y más producción hasta que te asfixies invirtiendo y ya no puedas más.Será entonces cuando te preste dinero o te ayude a pagar el tractor o los tractores. Y así ya quedas a su merced, quizás te baje los precios y te quedes en quiebra tras la inversión. Es entonces cuando te hará el favor de quedarse/comprarte tu empresa por un módico precio eso sí; con permiso de los tiburones.