Vistas de página en total

domingo, 30 de julio de 2017

Madrileños de praia

Para qué veñen á praia se non lles gusta? Veñen con mil cadeiras e dúas mil hamacas, e tres mil sombrillas. Evitan todo contacto coa area coa auga e o sol. A qué carallo veñen? A quitarnos o sitio?

sábado, 29 de julio de 2017

Solo; microcuento

Lo primero fue constatar lo solo que estaba, para casi todo. Luego pensó con quién podría contar y para qué. Y el resultado la verdad fue muy pobre.

domingo, 23 de julio de 2017

Podemos?

Podemos elegir a nuestros amigos, a los que nos acompañan en los buenos y malos momentos. Podemos o no?

martes, 18 de julio de 2017

La colección de bragas

Tengo una amiga que la verdad no las piensa mucho y un día subió a casa de un conocido a tomar una copa. Nada más entrar atravesaron un pasillo en el que había bragas enmarcadas en cuadros con su cristal y todo.Tenían la marca y el nombre de sus propietarias. Las había de Woman Secret, de Oysho,Princesa, de Selmark, de Victoria Secret y hasta del mercadillo. La pobre huyó despavorida diciendo que le dolía el estómago.No sin antes tocarse discretamente la cintura, para ver si la suya estaba en su sitio.

domingo, 16 de julio de 2017

Atuado na braña, Xabier Quiroga

Logo de ler "Izan o da saca" agora en castelán: " La casa del nazi" de Xabier Quiroga arrasei en Andel de Vigo con todo o que había deste autor. Así dei con "Atuado na braña" que acabo de rematar. Unha magnífica novela,moi ben escrita, en que Xabier Quiroga enceta unha nova búsqueda desta vez da man dun empresario do formigón. Unha historia inzada de intriga, de segredos de familia e de bo facer literario. Cunhas magníficas descricións de paisaxes e dun lugar imaxinario? Ou mítico,ou polo menos que eu non atopei en ningures: o brañal de Bouzuás.Un lugar misterioso rexido por un estrano matriarcado e onde parece estar o cerne, o miolo do gran segredo da novela. De apaixoante lectura, a confrontación entre dous mundos: o rural ancorado na posguerra e o urbano de capital de provincia e política caciquil e de influencias conviven nestas deliciosas páxinas que rematan cunha gran sorpresa ou traca final. A forza do sangue, o poder das convencións sociais e do medo fan un explosivo combinado que será de gozoso consumo para os máis exquisitos padais literarios.

viernes, 14 de julio de 2017

Hola!

Hola! Qué tal estás? Necesitas algo? Quieres venir? Ven cuando quieras. Si no te apetece no te preocupes, ya voy yo.

martes, 11 de julio de 2017

Rubén, el hacker

Ayer conocí un hacker.Creo que es el primero que conozco.Se llama Rubén y tiene 12 años.Nació en Jaén, pero ya no vive allí.Se dedica sobre todo a los teléfonos, los iphone 7 son sus preferidos.Les rastrea la información para vendérsela a terceros.También ayuda a recuperar móviles. Alguna vez fue a su casa la policía, y le quitaron la conexión a internet. Me explicó cómo sacaba la información de i-could. Me caíste bien, em dijo. Quizás también porque se dio cuenta de que una analfabeta digital como yo muy poco podía hacer con aquella información. "Sólo me planto si veo que le van a dar muy mal uso a la información: si es para cometer un secuestro o un asesinato; es ahí cuando paro..."

lunes, 10 de julio de 2017

Pija de aeroporto

Aí a tedes! Non pode coa vida! Por non poder non pode nin co capacho que semella medio baleiro! Qué dura é a vida é miña rula, sempre colgada da ponte aérea. E qué levará no capazo? Unhas chanclas? Unhas alpargatas ou uns " manolos"😒.Esquecín de preguntar!

sábado, 8 de julio de 2017

El guardaespaldas

El guardaespaldas pertenece a la Policía Nacional.Pasó temporadas en Mallorca y de vez en cuando escolta a miembros de la Casa Real. El guardaespaldas estuvo de cañas con el rey emérito y acompañó de compras a una futura reina europea, por España. Se hartó de ver su culo en los probadores; le preguntaba: me queda bien? Nuestro chico siempre le decía: tendrás que ponértelo antes, para que vea cómo te queda!😝. -Lo que le gustaba echar un kiki a aquella mujer me dijo! Y ya se calló!!

jueves, 6 de julio de 2017

Conversas roubadas

-Semellaba o principio de algo bo e era a fin de algo malo!
-Voy a ver si soy capaz de hacerte aún menos caso del que tú me hiciste a mí!
-Só está alí cando lle interesa e lle vai ben!
(No vitrasa): O que perdona non cobra!
- Hay que cerrar unas puertas y abrir otras.
- No pares, sigue, sigue, huye...
-Y eso que ya tengo hecho!
-No te quejes,actúa. No culpes, resuelve!

miércoles, 5 de julio de 2017

Un Malvido menos

Na nosa familia non somos de morrer cedo, mórrese pouco, tarde e mal, non temos présa para encetar esa viaxe de non retorno;pero ás veces ocorre. Para nós morrer é algo de bastante mal gusto.
Hai case dous anos pasou e onte volveu pasar.
Son vidas longas como a do primo cura da miña nai, que casou a toda a nosa familia, menos os que estamos solteiros.
Miña nai adoraba a aquel curmán que tivo unha vocación clara e temperá.Unha gran paixón polos libros e pola alta cultura en xeral, que non esquecía ningún dos nosos aniversarios. E que tamén tivo paixón polo militar( cadaquén ten as súas afeccións).
O caso é qu desde onte, aínda que non nos toque moi de preto, somos un de nós menos!

Vacacións

Andar quilómetros, bañarse no mar, escribir, ler, vivir...

lunes, 3 de julio de 2017

Amores imposibles, declaracións en diferido

Hoxe tiven que facer xestións bancarias da miña comunidade de veciños. E malia a lideira da lei de proteción de datos cada vez que vou a un banco me preguntan estado civil, nómina, empresa, case case data da primeira regla, que de verdá non sei por qué tanto carallo queren saber!
O caso é que nese banco tíñanme como sector telecomunicacións ou algo así. E o tipo preguntoume pero en qué traballas? Cal é a túa empresa? E eu por non montarlle un pifostio lle contestei, quedou pampo!
Ah!!! Non coñecerás a Rosa Castro, a lingüísta? É o meu amor imposible!
Entón xa era eu quen  estaba en shock!
O tipo insistía, pero coñécela en persoa? Pois mira eu coido que en persoa non, pero teño falado abondo con ela e sei que ademais de guapa é lista e riquiña.
- Boh nunca lle dixen nada, eu coñezo as miñas posibilidades!
Entón aí xa entro eu de conselleira sentimental😝😝.Hai que intentalo sempre, ó melhor tiñas unha oportunidade. Ela é lista e riquiña e non penso que elixa mozo por guapo.
O tipo seguía: qué ben fala, con ese galego de Foz.... 😍 Eu seguía abraiada como en un consultorio sentimental.Pensaba para os meus adentros cóntasmo a min e non tes collóns de dicirllo a ela!
Estes casos realmente me enternecen, e non sei se mandarlle un nps ( mensaxe da nosa intranet) a Rosa Castro para darlle conta do seu admirador, o seu nome é o banco vigués en que traballa...qué farei? Por min que non quede non?🤔🤔

domingo, 2 de julio de 2017

Zorras, gatas e lobas

O outro día nunha cobertura alguén dixo: aí vén a ghata. Para min aquela era máis unha zorra, raposa ou loba, pero se cadra todo significa o mesmo!

sábado, 1 de julio de 2017

O noso xogo de tronos

Na final do noso xogo de tronos hoxe veu vernos o noso novo xefe millenial. O " litlle boss" parece bo, humilde e riquiño, de xeito que non debería ter gran futuro na empresa.
Neste último, non derradeiro capítulo de xogo de tronos estiveron todos moi nerviosos.A algúns pillounos en plató e a outros facendo exteriores. Continuará?