Vistas de página en total

jueves, 29 de febrero de 2024

Altos vuelos, bajos fondos…

Saliste de la nada, aunque no lo quieras recordar. Aún te quedan tics: lo que bebes,lo que vistes, cómo te comportas en una situación de estrés. Dicen que pones en apuros a los de seguridad, como los antiguos viejos verdes. Que casi nunca renuncias a ninguna relación, aunque simultanees dos o tres; y así va creciendo tu leyenda entre lo que de verdad ocurre y lo que se fabula!

Todos los koldos

Los hombres para todo de la mafia.

miércoles, 28 de febrero de 2024

Los “mediohombres”

Son los irresponsables, los que no asumen. Los que viven como eternos adolescentes que nunca son responsables de nada. Ellos siguieron con su vida como si no hubiese pasado nada mientras otros asumen las consecuencias de sus errores o de los errores comunes. Como si nada, que la vida sigue como si nada, por lo menos para ti...

lunes, 26 de febrero de 2024

Peixe

Usaban la empresa de pescado congelado para transportar cocaína; por eso no tenían grandes plantas de procesado, no las necesitaban. Apenas una planta para elaborar cefalópodos en Liguria También usaban la flota de vehículos de su propia empresa de transporte. Sabían que los investigaban, sobre todo a uno de los socios que llegó a dejar la empresa; pero nunca los llegaron a detener. Era una muy buena cobertura, porque abarcaban toda Italia.Trabajaban mucho de noche. Salían a las doce de la nave para hacer los repartos. A veces su jefe les invitaba a una raya antes de salir. Para muchos era su primera vez.

martes, 20 de febrero de 2024

Historias robadas

Vigo, sábado 7.30 AM. Buah, su novio , vaya personaje; un figura. De peli de terror , con todas las que le hizo se podría vwnde el guión a " La rosa de Guadalupe".

A Galicia que pensa…

... había grandes expectativas de cambio que non se cumpriron. Cómo pode gañar as eleccións un señor que nin sequera vai ós debates? As eternas preguntas de Galicia.

domingo, 18 de febrero de 2024

Tóxicos

Son los que más gritan, los que pisan a los demás, los que quieren imponer su verdad, los que hablan desde un plano de superioridad que nadie les ha otorgado. Los que tratan a los demás como figurantes. Los que tienen envidia, los que se alegran de las desgracias de los demás. Los que critican a todos incluso a ti. Y es triste porque hay muchos más de los que parece.

viernes, 16 de febrero de 2024

Hagamos posible lo imposible…

Es el momento de los sueños...

Queremos que siga a campaña

Queremos bonos tódolos días. Queremos risos,queremos vídeos queremos hits musicais tódolos días!! Queremos seguir tendo a ilusión que outra Galicia é posible. Queremos que toda España siga pendente de nós!!!

jueves, 15 de febrero de 2024

Somos xente

Por fin Galicia é tema. O noso país ocupa titulares e portadas.Somos importantes.Pero hai quen se empeña en falar de Euskadi ou Cataluña. É unha falta de respeto. Penso que unhas eleccións como estas con Galicia no punto de mira non se van repetir en moito tempo. Por iso é unha mágoa non falar das nosas cousas, dos nosos problemas, de sermos quen, de non ser sempre o cu do mundo ou simplemente de España. Gocemos do noso momento...

miércoles, 14 de febrero de 2024

Ventura Pérez Mariño, o alcalde que non deixaron ser…

Ventura Pérez Mariño morreu no peor momento político. Xuíz da audiencia nacional, xuíz a secas, e avogado. Porén no puido ser alcalde durante máis de seis meses. Houbo xente que non o deixou. Lembro aquelas datas con terror. A pinza mediática que o poñía podre, queréndolle explicar quen manda aquí. O estrano pacto que o afastou da alcaldía que tanto custou electoralmente ós que o asinaron. Botárono da alcaldía con malas artes, hai quen falou de mafia, pero saíu case en volandas e entre bicos de xente que non o votara. Para moitos aquilo foi un roubo que se cadra se converteu en xustiza poética coa chegada de Abel durante tantos anos. Hoxe como sempre todos o poñen nun pedestal, mesmo os que lle fixeron a vida imposible. Qué raros somos!! Para min a súa morte tráeme o recordo un dos peores capítulos da política viguesa que case tiña esquecido, case, agora volveu agromar con toda a forza...

martes, 13 de febrero de 2024

La primera raya…

Ya no te acuerdas de cuando te metiste la primera raya, ni quién te la dio. Fue la única que no pagaste. A partir de aquello tu vicio te acabó saliendo caro, muy caro. Lo destruyó todo a su paso. Ojalá nunca hubiess empezado con aquella deriva mortal.

martes, 6 de febrero de 2024

Noqueado

Asustado, con medo, fóra de sí, apampanado. Atontado, hiperprotexido. Así estabas ti no debate!!

sábado, 3 de febrero de 2024

La V de D; el entierro de Garrido

2030 tanatorio de la M-30. Garrido había muerto. Ya tenía casi ochenta años. Muchos fueron por compromiso, porque habían compartido momentos importantes con él en política, investigación o incluso en su última etapa como docente o investigador, también gente de alguna editorial. También estaban sus hijas muy nerviosas. Sobre todo la mayor. Buscaba a alguien del ministerio de interior. Y lo encontró. Era el secretario del subsecretario de instituciones e interior. A él le entregó un sobre arrugado y amarillento la hija mayor. Tenía dentro la tarjeta sim del móvil de Debbie. Se la había dado su padre pocos días antes de morir. Le escocían los remordimientos. Ahora ya no valía para nada. El caso se había archivado de forma definitiva en julio de 2024. Pero Garrido no era capaz de morir en paz con aquella presión sobre su conciencia. Era tarde, demasiado tarde... *Ficción.

viernes, 2 de febrero de 2024

Los piratas de Terranova

Viven entre Cangas e Marín e cobran por mandar un wasap a bordo. Los piratas sólo llevan protección para ello. Dejaron a hijos sin padre y a padres sin hijos. Todos hacen cábalas de en que zona del barco quedaron. En ese barco que quedó intacto en el valle submarino en que se hundió.