Vistas de página en total

sábado, 30 de noviembre de 2019

La moda de los columnistas “ galegos”

Os galegos somos traficantes , tamén de palabras desde Martín Códax a Jabois pasando por Rosalía. Hai moitos que teñen celos, pensan que é unha moda ou unha corrente pero eu penso que non, que aquí hai moitas historias e moito xeito para as contar. Seguirá habendo moitos articulistas galegos porque son moi bos,hai quen os engloba no xornalismo cipotudo, pero eu penso que son máis caralludos que cipotudos. Aquí tivemos escola de Camba a Valle Inclán. Colmenero, Rolland, Jaureguizar,Manuel Lourenzo, Ana Cermeño e se cadra Tallón.E seguro que esquezo a moitos máis. Que nunca cese o tráfico das nosas verbas!!

viernes, 29 de noviembre de 2019

Encarna Álvarez, a nosa xente

Encarna Álvarez é a presidenta dos comerciantes do Calvario. Naceu en Asturias e vivíu moitísimos anos na emigración suiza, en Zúrich. Logo afincouse en Vigo onde montou unha óptica a escasos metros do Calvario. Empática e entrañable Encarna loitou sempre polo barrio polo primeiro parquing , se esquecemos o mítico avenida da peonal, foi o de Fernando, o Católico, logo víu o de Maruxa Mallo e conseguir a peonalización do Calvario, con algunha crítica ruín que outra. Agora vive un déjà vu*. O peche dos comercios físicos polo arrase da venda na internet un fenómeno que afecta a tendas de Candeán, pero tamén ás da Quinta Avenida. Ela vivíuno en Suíza nos setenta, a moda da venda por catálogo fechou tendas de vez no centro de Zúrich, as tendas foron reconvertidas en vivendas de baixo custe para non deixar os locais baleiros. Agora Encarna vive aquel pesadelo outra vez, coa moda das vendas por internet, que pechan locais, xeran paro, crean emprego precario, de reparto sobre todo e fan un fundido a negro nas nosas cidades. Desaparecen os escaparates cos que tanto gozaron os nosos avós, desaparece o gusto pola compra demorada e o asesoramento profesional,desaparece o tacto, a proba física, o saír á rúa para ver as cores a luz. Perdemos moito con internet. A última vez que estiven con Encarna estaba moi triste polo Black Friday, un fenómeno que case lles obriga a perder cartos para non desaparecer. Este Vigo noso é produto de persoas como Encarna que fixeron grande? este o noso país!

jueves, 28 de noviembre de 2019

Compañeiro Manoel Soto, “ Por un Vigo mellor”

Onte finou Manuel Soto Ferreiro un dos alcaldes que deixou máis pegada en Vigo xunto con Portanet, e o noso inefable Abel. Compañeiro Soto que así se deu en chamar apuntábase ben a unha foto segundo dicían os que o coñeceron daquela época. Embeleceu Vigo con obras que hoxe ninguén discute e se converteron en iconas: o Sereo, os Mariñeiros da Gran Vía ou a Porta do Atlántico. Din os que viviron aquela etapa que tiña a alcaldía bunquerizada sobre todo na súa última etapa, algo que non ocorría cando eu empecei a traballar era a Casa da Collona pois pasábamos horas alí agardando a saída daquelas interminables xuntanzas de mediados dos noventa. Despois do seu periplo americano vivíu a súa época máis gris, converténdose nun concelleiro independente de pequenos partidos. A min daquela facíaseme moi plasta,non tiña apenas representación era irrelevante pero botábase ó micro como un máis. Eu facía algunhas manobras para non o entrevistar porque non cabía nas miñas noticias dun minuto, pero el sempre aproveitaba que os outros da xerencia de urbanismo se facía os remolóns para forzar unhas declaracións que ninguén ( ou polo menos eu) lle quería coller. E compañeiro Manuel Soto que puxo a Vigo na vangarda da moda, da música e da arte, xa está alá, máis alá das estrelas e das luces de Abel!!

martes, 26 de noviembre de 2019

viernes, 22 de noviembre de 2019

miércoles, 20 de noviembre de 2019

Listos para la vida

No saben casi ni hablar, mucho menos escribir. Pero son listos para la vida.Se pegan como el musgo hasta que seca los árboles. Ellos saben a quien preguntar.Consultan gratis lo que los demás pagamos. Ellos conocen toda subvención, controlan todo lo que es gratis aunque les cueste a los demás. Son analfabetos funcionales pero catedráticos del arte vital.

lunes, 18 de noviembre de 2019

El síndrome Alexa

A qué hora empieza? Cuándo pasan el recibo? Cuánto debo? Explícamelo otra vez. Hazme este recado. Oye reina, yo no soy Siri, yo no soy Alexa, yo no soy tu asistente personal.

domingo, 17 de noviembre de 2019

Celos del satisfayer

Adoro lá “ marimba “ el jaleo, la polémica que se está montando por el “satisfayer” para los menos “ enteraos” estimulador sexual femenino. Me encanta lo mosqueados que están algunos. Yo creo que la Junta de Andalucía lo podría prohibir y deseando estoy que se pronuncie la Álvarez de Toledo.😝 Llegó la crisis de la masculinidad, o es que no tienen otra cosa que ofrecer?

sábado, 16 de noviembre de 2019

Inventarse una noticia

Quizás todos los que trabajamos en esto hemos tenido esa tentación. Yo, alguna vez.No exactamente de inventarme una noticia pero sí de novelizar o “ creativizar” una historia. Hay sucesos sórdidos, vulgares y anodinos que mejorarían con una dosis de creatividad. Pero yo me corto; intento cortarme. Aunque a veces me presionen con los enfoques de otros medios y lo que cuentan los demás. O la versión que interesa al que manda; a veces como a todos no me queda otra que tragar. Otras veces son las fuentes quienes nos engañan sobre todo las oficiales. Lo confirmo muchas veces en la calle.Gran operativo policial ( y el tipo se entregó). Está en la UVI y baja de un avión por su pie. Y otras veces ya es de escándalo. Yo nunca he trabajado en prensa escrita pero muchas veces me han azuzado para que siguiese la estela de un falso titular. Y después de volverme loca para encontrar fuentes de un suceso que quizás no ocurrió, hay gente que te dice; bueno ya sabes: es un titular( a los que se les supone cierta licencia para distorsionar la realidad y llamar la atención). Los medios que yo más conozco a veces hacen grandes esfuerzos de “ torsión de la realidad” para llevar el ascua a su sardina, a veces hasta niveles nauseabundos. Ocultar lo que les perjudica y resaltar de forma desmesurada lo que les beneficia rozando la indignidad. Y luego están los otros los que inventan la realidad. Algo que me cuesta mucho creer pero que según un juzgado ha hecho Javier Negre: inventarse un testimonio de una víctima que nunca existió. Y luego está todo lo que contó el ex-director de El Mundo, David Jiménez y que abochorna o avergüenza a cualquier profesional: cómo se inventaron la teoría de ETA en los atentados del 11 M, cómo Villarejo, Inda y el Cardenal “ fabricaban” las noticias y la verdad es que para eso, nosotros no estamos aquí.

miércoles, 13 de noviembre de 2019

Yoísmos

Hace un tiempo que me da la sensación de que sólo coincido con gente que se preocupa de sí misma. Yo, mi interés, mi plaza, mis libranzas, mis horas extra, mis festivos, mi bar favorito, mis problemas.Mis teorías políticas, periodísticas, y empiezo a estar harta la verdad.

domingo, 10 de noviembre de 2019

Llevarse un nabo

Imaginemos que llevas años escuchando las miserias de una persona que muchas veces ni te interesan, ni compartes. Imaginemos que lo haces por educación. Imaginemos también que un día tú decides contarle una de las tuyas. Y esa persona te dice: ay no sé, eso es cosa tuya.

viernes, 1 de noviembre de 2019