Vistas de página en total

domingo, 14 de noviembre de 2010

Retrinque

Érase unha vez unha localidade chamada Vila Retrinque do Fax onde vivía un sapoconcho túzaro e deforme. Bebía sopa de unllas e rañaba no ouvído coa patilla da gafa.
Os seus conveciños saúdabana de lonxe para non sentir as arcadas noxentas que producía a súa presenza.
Vivía na rúa do Noxo, chea de "sovacóns". Era fea e ciumenta. E andaba todo o día conspirando e agochando papeis e xerando desacougo e malestar ó seu paso.
Sapoconcho tiña un fillo ó que educaba nos seus valores esenciais."Mira que sorte tes que es fillo único e así non tes que repartir con ningún irmán".
Sapoconcho traballa ou mellor dito pasa as horas centrais do día nunha oficina de Vigo, aínda que non sabe prender un ordenador. Alí garda as facturas nunha caixa vella de puros, onde as revolve e as confunde, pero dá igual porque sempre haberá a quen botarlle a culpa.
Será o sapoconcho unha especie en extinción? Haberá moitos ou só este? Ou non haberá ningún? Porque sería terrible que houbera alguén así!

jueves, 11 de noviembre de 2010

Do Vigo 2.0 ó Vigo 200 years old

Vigo foi un día unha cidade "troglo". Onde vivían os devanceiros dos devanceiros dos nosos bisavós.
Era aquel un Vicus tranquilo onde o home Calvariense a penas se relacionaba co Alcabrepitecus ou co Naviensderthal. Eran homes ceibes que convivían coa natureza e a respectaban.
Agora nos din que Vigo ten tan só 200 anos. Pode ser. Douscentos anos como cidade.O reto noso segue sendo deixar de ser troglos e comezar a ser Homo Sapiens.

martes, 9 de noviembre de 2010

Teoría sobre os fillos de puta

Igual hai máis; pero nun principio imos dividir os fillos de puta en duas clases. Os clásicos, os transparentes, ós que se lles ve vir.E os outros ademais de fillos de puta son raposos, falsos e cínicos. Véndente cun sorriso nos beizos dicíndoche que aínda te fan un favor. Dan clases de ética e de profesionalidade e actúan por detrás.Ou negan a realidade con cara de cemento armado.
Coñecer un fillo de puta é unha experiencia vulgar por repetida, porque calquera de nós bateu cun feixe deles ó longo da súa vida. Xa dicían os nosos avós que se estes especimes voasen o ceo non se vería.
No duro contexto laboral no que nos movemos os fillos de puta agroman como cogumelos, mestúranse coa paisaxe cambiando de cor cando lles convén, ou non de cor pero sí de comportamento.
Os fillos de puta mesmo poden estar sindicados e pertencer ó gran sindicato galego de fillos de puta....

viernes, 5 de noviembre de 2010

O bluf do BNG

O BNG foi durante moitos anos en Galicia o símbolo de que outro país era posible. O respecto polo idioma, pola paisaxe, a ética e a nobleza.
Logo do seu paso polo goberno galego viuse que non era así. Moitos dos que votaban outras opcións políticas respectábano e aprezábano. O BNG esmagou esa ilusión colectiva co seu paso polo goberno. Políticas desarrollistas en Vigo da man do PXOM. Políticas caciquís de Quintana e grisura intelectual.
Enchufismo e nepotismo salvaxe nas áreas que gobernaron: consorcio do Benestar, Xacobeo, e concurso eólico.
Aberrante política de comunicación co lanzamento de xornal a través dun construtor-amigo.Das chamadas ás redaccións de Antón Losada prohibindo cubrir actos ós medios que non daban a información como eles querían.
O paso do BNG polo goberno galego ten un recordo lamentable. Con el na área de industria vendeuse FENOSA e FADESA e nunca se chegou a facer o centro de reparación naval na ría de Vigo que tanto se anunciou. A súa política agraria a prol da pataca ou do leite dos que tanto falaban na oposición non se mirou. A política forestal ídem.
O cátering para os vellos, e as festas amenizadas por Piñeiro ó ritmo de pasodobre completaron a astracanada. Houbo ademais vellos secuestrados en plena campaña, obrigados e enganados a asistir a un mitin de Quintana nun coñecido hostal de Oia.
A gran clave da non reedición do bipartito foi a nefasta política do BNG que obtivo a súa recompensa nas urnas.
E así vai en caída libre. Co apoio do seu brazo sindical que só defende ós posuídores do carnet da estrela.
Mataron ó gran mentor, a Beiras. E o partido esfarélase: Movemento pola base, Irmandiños, Máis BNG, BNG auténtico e mil grupúsculos máis. Longa vida ó BNG, alí na oposición!