Balada triste de trompeta

Hai dezaoito anos que non se convocan oposicións na CRTVG.Desde entón a compañía usou unha chea de contratacións fraudulentas. Desde os contratos artísticos, ata botar a xente ó paro no verán para recontratarla en setembro, ou o peor dos casos subcontratalos a través de duas ou tres empresas intermedias cobrando a terceira parte do que cobra un empregado con contrato CRTVG e con horarios esclavistas e abusivos.
Todo isto se fixo coa connivencia de tódalas direccións e coido tamén que de tódolos comités de empresa que houbo que só protexeron os dereitos dos fixos. A meirande parte da xente que entrou de hai 18 anos para acó non ten recoñecida a antigüidade de cara a unhas oposicións, nin tampouco para gozar de trienios,ou outros beneficios.
Con este escenario o bipartito deixou de contratar vía ETT en San Marcos, pero pasou das delegacións, ás que quixo sacar das sedes oficiais da compañía en Vigo e na Coruña para que esa xente que levaba traballando na CRTVG desde hai 18 ou 20 anos seguise facéndoo de xeito precario e subcontratado. Ademais marxinou a estes empregados nas listas de contratación sen punto algún cando funcional e legalmente eran da compañía como acabaron dicindo os tribunais de xustiza. Porque logo dunha media de dez anos de subcontratación e explotación case un cento de traballadores destas delegacións reivindicou os seus dereitos nos xulgados e gañou a indefinición vía sentenza,a adscripción á CRTVG e o recoñecemento da antigüidade. Todo este proceso comezou en maio do 2006.
Aínda quedaban 50 compañeiros por denunciar esa situación de cesión ilegal porque seguían contratados por produtoras e empresas alleas, aínda que grazas ás denuncias dos demais as súas condicións salariais e laborais melloraran nos últimos anos.
O actual goberno galego optou polo xeito máis duro de arranxa-lo problema? Os 50 están de xeito ilegal traballando nas instalacións da compañía. Podíanos contratar de xeito legal para recompensar tantos anos de servizo; pero non, a compañía tirou pola rúa do medio.
Doutrina Bush: para que non haxa incendios, cortarei as árbores.
A dirección da compañía prohibiu o acceso ás sedes da CRTVG dun día para outro deses 50 traballadores que aínda non denunciaran para ser da compañía.Un garda xurado só deixou que pasasen acompañados dalguén a recoller as súas pertenzas. Ocorreu o 30 de novembro de 2010. As empresas que os contrataban despedíronos por baixo rendemento, a todos, qué casualidade! Non foron reubicados nesas produtoras que fixeron os falsos contratos para a CRTVG.
Agora o proceso continúa. A dirección quere desfacerse dos demais dun xeito legal. Convocando unha oposición que bote fóra a tódolos indefinidos por sentenza, que só levan no mellor dos casos 4 anos gozando dos dereitos laborais da compañía.
Nesa viaxe a dirección está acompañada polo comité de empresa que despois de case 20 anos de ilegalidades non considera axeitado que os indefinidos por sentenza sexan consolidados ou admitidos na empresa para resarcir os longos anos de explotación que foron recoñecidos nos xulgados.
O comité e ceros compañeiros pulan porque esas prazas creadas por sentenza saian a concurso. Hai casos dramáticos, curiosos e chocantes dalgún fixo que logo de 10 anos vivindo como deus grazas a un contratado que traballaba na súa delegación quere agora facerse coa praza que ese pobre desgraciado xerou grazas a súa sentenza xudicial. Iso sí todo cun sorriso nos beizos e esgrimindo o cumprimento da lei.
Da perversión da maioría dos procesos selectivos que houbo na CRTVG, sabedes todos abondo. Do pase de preguntas, do reparto entre partidos e sindicatos nada teñen que envexar ás oposicións na deputación de Ourense.