O último trimestre

Soñaba con deixar de vez esa eterna sensación de último trimestre. Como Hugo, como Marcos. De deixa-las pasantías dunha vez, de pasa-los exames, os xuízos e outros asoballamentos. Pero parece que nós, os que nacimos nos felices? 70 temos que vivir así.
Porque a vida é circular e repítese ad eternum.Non haberá logo a acougo para nós? Mentres outros tiveron un bo contrato desde o primeiro día, consolidaron o seu posto 6 meses despois porque a empresa acababa de nacer, cobraban os seus trienios, e as súas horas extra. E mesmo agora poderán optar ás prazas creadas polos demais no caso de que lles gusten máis. Non, eles non suspenden nunca.Eles non senten xamais esa eterna sensación nosa de estar sempre a piques de supera-la última proba que non é nunca a derradeira. Como esas noites de copas que nunca acaban porque detrás, da última séguelle a seguinte e a última e a do final de verdá...