lunes, 24 de septiembre de 2012
A síndrome de Ronaldo
Pensan que son máis guapos, máis listos e máis ricos cós demais. Actúan como tales. Mírannos desde un plano, superior, case desde un plano cenital*. Desde esa intelixencia da que tanto alardean, da que tanto campan. Suxiren, pontifican e miran de esguello a tódolos demais.
E téñennos fartos ós que non somos tan guapos, tan listos ou tan ricos como eles, ou si?
Porque ese éo problema do mal de altura que fai que se vexa mal, que se distorsione. Esta xente que tan lista se cre debería ter alomenos un pouco de esa sensibilidade tan típica das persoas intelixentes de verdade. De non facer de menos ós demais, ós que consideran inferiores.
Pero o mal de altura xera distorsións e espellismos.
A síndrome de Ronaldo ten algún aspecto bo, o Ronaldo teno todo ou alomenos iso di el. Pero todo iso non lle chega. O Ronaldo está triste se cadra porque as cousas materiais non abondan cando non se ten sensibilidá*.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario