Na nosa familia non somos de morrer cedo, mórrese pouco, tarde e mal, non temos présa para encetar esa viaxe de non retorno;pero ás veces ocorre. Para nós morrer é algo de bastante mal gusto.
Hai case dous anos pasou e onte volveu pasar.
Son vidas longas como a do primo cura da miña nai, que casou a toda a nosa familia, menos os que estamos solteiros.
Miña nai adoraba a aquel curmán que tivo unha vocación clara e temperá.Unha gran paixón polos libros e pola alta cultura en xeral, que non esquecía ningún dos nosos aniversarios. E que tamén tivo paixón polo militar( cadaquén ten as súas afeccións).
O caso é qu desde onte, aínda que non nos toque moi de preto, somos un de nós menos!
Mostrando entradas con la etiqueta os Malvido. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta os Malvido. Mostrar todas las entradas
miércoles, 5 de julio de 2017
Suscribirse a:
Entradas (Atom)