jueves, 31 de julio de 2025
No soy un chiringuito le decía…
... no soy un beach club. Aunque en el fondo le quería decir: no soy sólo para el verano...
martes, 29 de julio de 2025
Asesinato O Porriño
Digo siempre de broma que estoy en homicidios, y a veces lo parece. Hoy ya me gastaban la broma empiezas a trabajar y ya tienes tu cadáver. Me siguen conmoviendo. Me dan pena. Hoy a pleno calor, se derretía el asfalto en Atios.
domingo, 27 de julio de 2025
Paisajes
Me acerco a la ventanilla y se me clavan los eólicos en los ojos. Pero no es una sensación única y exclusiva mía. Escucho como los demás murmuran: qué pena este paisaje!! La verdad dolía la vista.
sábado, 26 de julio de 2025
viernes, 25 de julio de 2025
Querer Galicia
Non é enchela toda de minas, celulosas, eucaliptos,eólicos e turistas low cost.
Querer Galicia é defender os seus costumes e o seu idioma. Tratala ben. Conservar o que recibimos da natureza e da historia.
Nesas deberiamos andar : en conservar o legado.
miércoles, 23 de julio de 2025
Penúltimo pendiente
El mar de Cala Escondida tardó mucho este año en engullir su primer pendiente. No tuvo hambre hasta el final. Quizás porque este año apenas hubo banderas rojas.
martes, 22 de julio de 2025
Sucedeu na raia
Todo o que ocorría naquel espazo de lindes difusos (raro en Galicia inzada de marcos) estaba rodeado dunha estrana nebulosa.
Se cadra eran as néboas, brétemas, borraxeiras dicían agora que emanaban do Miño.
Alí todos os límites estaban desdibuxados e calquera cousa podía pasar sen apenas consecuencias.O que non se podía facer dun lado facíase do outro.
O que non se podía mercar aquí mercábase alá. Xerando a sensación dun lugar libérrimo en que calquera cousa podía ocorrer. E así comezaron os contos da raia. De todas as raias.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)