Xornalistas na trincheira.... política

Non me gustan os xornalistas con carnet, non me prestan.Repiten o discurso dos seus políticos de cabeceira, móvense ó son do himno do seu partido, levan a ascua á súa sardiña.Miran todo da cor do seu carnet. Gozan e sofren cos seus candidatos, gaban os seus logros e deslucen os dos demais.
Pero están moi de moda e son moi útiles para o poder. Agora os políticos xa non van ós debates, mandan ó seu avatar xornalístico e xa está. Eles falan mellor, son máis entretidos, máis áxiles e máis dinámicos, nótase que non pisan alfombra nin coche oficial. Toman café ó noso carón, fan a compra e siguen bañándose en praias masificadas, coñecen o mundo que nos rodea a todos.
Pero os avatares xornalísticos están en alza: nos almorzos de TVE, na Noria, nas mañás de Telecinco ou no Hai debate ou Foro aberto. Unhas veces predican- predicando e outras predican contestando, usurpando a voz política que nós deberiamos escoitar. Xa van sen caretas. Nos programas colócanse os de dereitas dunha banda e os de esquerdas enfronte.Tamén hai debates no que só levan a un de esquerdas para que sexa abaneado sen control polos dummies do PP. E mesmo xa na última escala da degradación. Hai debates, sen debate, nos que todos pensan igual.
Moito lles gustan ós políticos estes vasalos da palabra, que oh casualidade comparten toda a ideoloxía dos seus mentores e os pasos políticos que van dando. Qué casualidade, qué sinerxia, qué simbiose....!
Son políticos ou son xornalistas? Teñen un cerebro propio? Venden a súa voz, a súa pluma e a súa opinión?
Se cadra é por iso que nalgún medio da órbita pública cadaquén quere meter ós seus, miran con lupa o ano no que entran, o ano no que saen. Se é dos teus ou é dos meus, e mesmo queren a toda costa reparti-la tarta dunhas oposicións para seguir tendo soldados empotrados en tódalas trincheiras.
O de menos é quen quede nas gavias....