La noticia que nunca quiso dar Cristina Blach

Cristina, compañeira de profesión percorreu cunha chea de cámaras mil carreiros de Galicia e mil camiños en Asturias na procura de voces e testemuños da dor.
Cristina coma nós peta ás veces nas portas dos que choran pra retratar ese sufrimento en primeira persoa. Son as entrevistas que a nós os xornalistas máis nos doe facer e que máis gustan ós nosos xefes a a certa/toda a audiencia deste o noso país.
Cristina, redactora de TVE, saltou agora de eixe, abandonou a beira da cámara, alí ó carón dos búmetros, do trípode e dos códigos de tempo; ese sitio confortable onde nós os xornalistas temos en fronte a unha persoa á que lle podemos preguntar case todo o que nos pete...
Agora Cristina está do outro lado, fronte ó obxectivo e o piloto vermello, onde nunca quixo estar. Agora tamén nos doe máis a nós facer estas entrevistas, onde hai unha compañeira, onde recoñecemos como ós nosos compañeiros e eses ollos bonitos que cada día se tornan máis opacos e máis mates.
Por iso agradecemos tamén o seu esforzo e a súa comprensión.Galicia, España e o mundo queren saber cómo están os(nosos) mariñeiros do Alakrana, ata onde chega a trazabilidade pra que eu poda botar unha lata de atún na ensalada ou nun salpicón.
É preciso mandar ós nosos homes a loitar cos elementos? Con eses elementos que xa soio debían pertencen á literatura de aventuras e ás grandes producións de debuxos animados, ou de cinema... Non hai forzas internacionais que protexan a seguridade dos homes do mar?
Temos que mandar alá a porteiros de discotecas, a prosegures, ou Rambos? É iso o que di a nosa ministra? Cantos homes perdeu Galicia en Afaganistán ou Irak?
Grazas, Cristina!!!

Un novo anel

Atopou aquel vello anel de plástico nun restaurante vexetariano do barrio. Estaba alí ciscado nun recuncho como un talismán poderoso. Co seu plástico mate, co seu plateado xa enferruxado... pero era unha peza deliciosa; deulle sorte, parecía a esmeralda do Titanic, un anel da sorte e así foi. Dáballe pena desfacerse del, pero debía rular pra que a sorte, a fortuna circulase...

Pasado de moda

Son cousas vellas e pasadas de moda.
Coherencia, ética, solidariedade.
Son cousas de agora e de sempre:
egoísmo, individualismo, posibilismo.

Os donos da ría de Vigo

¿De quen é a ría de Vigo? De todos nós os vigueses ou de Marina Dávila Sport, do Club de Mar de Canido, de Punta Lagoa (Pescanova) ou de Marina Atlántica en Cangas.
Non é noso o noso mar? ou é do Club Naútico, de Ubaldino de Caixanova ou de calquera que o tome pola forza .
Son os caquiques dunha ría que é de todos; comezaron invadindo o litoral e facéndose propietarios da auga de todos, así paseniño en silencio, sen que ninguén fixese nada, sen que ninguén llelo impedise....
Acabarán invadindo a ría e facendo un inmenso peirao que nos una coas Cíes vía asfalto.

MULLERES DE 50 ANOS

Muller, cincuenta anos: carne de ERE ou de prexubilación. Onde están as vellas operadoras amables e competentes de Telefónica ?( non están en Marrocos,non), onde están as recepcionistas do Faro de Vigo? onde está a responsable da taquilla do super do Corte Inglés de Vigo.
Están todas no limbo tralo ecuador da vida.Sustituidas por ETTS, por arxentinas uruguaias, marroquíes ou máquinas.
Ubi sunt? Onde está a vergonza dos que eran os seus xefes? Tamén no limbo. Ah, pero o limbo tamén foi deslocalizado polo Papa Ratzinger!

UN MONSTRUO DE PAPEL COUCHÉ

La baronesa no ordena nada más. Ni nada menos. Ha pedido material genético a su hijo para tener otro hijo; que podría ser a su vez su hijo-nieto.
Acostumbrada a tenerlo todo, la baronesa ha devenido en EGOÍSTA. ¿Quiere así poseer a su hijo?Tenerlo a su lado en exclusiva, y quizás obligarle luego a ejercer de padre con esas dos gemelas-capricho.Es necesario, es justo ser madre a los 60?
Es responsable es justo hacer que su hijo sea el padre.?
La baronesa es una arpía egoísta:celosa de su hijo, de su nuera y de su verdadero nieto a quien no quería reconocer.
Después de humillar a su hijo y a su nuera. Ahora quería destrozar su relación, diciendo ahora sí quién le cedió el semen para que tuviera esas hijas que ahora la naturaleza ya no le dio.
Da igual decirlo en el Hola que en el patio de vecinas, da igual ir de Gucci que de Zara. La baronesa es la peor arpía, aunque sea de un culebrón caro.

ESTÁ QUEBRADA CAIXAGALICIA?