Vistas de página en total

viernes, 8 de diciembre de 2023

Galicia 2100

 Quedan sólo veinte centenarios y está todo lleno de jabalíes, eucaliptos y eólicos. Toda la costa está arrasada con construcciones al borde del mar, rozando las rocas. Los peces muertos invaden la arena y las pocas especies que quedan son alóctonas.

Los ríos y los embalses siguen en manos ajenas al país. Llegando a Pontevedra una columna de humo sigue rompiendo el cielo de la ciudad, la celulosa sigue produciendo dirigida desde Madrid en control remoto, sin operarios.

jueves, 7 de diciembre de 2023

A primeira okupa que vimos morrer en Vigo

 Chamábase Laura Elisabeth Jurkievich e estudara na Compañía de María nos anos oitenta. Coido que tiña un ano máis ca min. Outras xornalistas de Vigo cadraran con ela na clase.

Vivía canda o seu mozo e o bebé dos dous nunha casa okupa da rúa Chile en  Vigo. Un bo día o seu compañeiro sentimental matouna a el e ó cativo e guindounos nun colector do lixo.

Era o 12 de xuño de 1998. O seu asasino era o sobriño dun coñecido hostaleiro vigués. Collérono axiña en cuestión de días. Hoxe falaríamos de violencia machista, daquela non tal.

A historia veume á cabeza estes días que aínda estamos buscando ó asasino de Judith!

lunes, 4 de diciembre de 2023

Asumir resultados

 Es tiempo de contener la rabia y de asumir resultados. Es tiempo de abandonar la calle, las rabietas y las pataletas y pasar a la oposición.

domingo, 3 de diciembre de 2023

A casa do meu bisavó

 


Pasei mil veces por aquí e nunca reparara en ti. Hoxe foi o día. Souben a historia hai anos, case de casualidade. Pero hoxe sentín algo estrano ó pasar por aquí. Esa chamada do sangue. Foi a casa do meu bisavó. Nacería aquí o meu avó? pouco antes de 1900?

Foi o último dos sete ou oito irmáns que enxendraron Euloxio e Virxinia. Seguro que aquí preparaba os seus casos xurídicos e ofrecía as súas veladas musicais co seu violín ás mozas da vila.

Nunca me cadrou esa afección do meu avó. Non era nobre, nin de alta alcurnia; o que era claro de é que lle gustaba a música.

lunes, 27 de noviembre de 2023

O thriller político galego


 Un presidente de autonomía que vai a Madrid, unha xefa de prensa muller para todo que manipula á prensa a pracer, que solta bombas controladas para desactivar ás críticas e os escándalos máis graves.

Unha irmá do presidente que é xefa dunha empresa de seguridade e que afronta encargas de sangue.

Un lobby de poder integrado polo presidente dun banco, o presidente dun club náutico, e varios caciques.

Un estaleiro medio crebado, contratas hinchadas para unha visita do Papa, para a creación dun hospital semiprivado.

Estranas mortes, accidentes moi acaídos de persoas que ían contar certas verdades. Esta é a estarrecedora historia que narra Pedro Feijóo e que tem algúns aspectos que se parecen demasiado á realidade galega. Será todo verdá*?🤔

domingo, 26 de noviembre de 2023

Ya no se acuerda…

 …del primer día que empezó a fumar cocaína. Tampoco sabe  muy bien por qué se quedó embarazada de un padre que nunca lo quiso ser. No acaba de comprender por qué decidió tener aquella niña que pronto acabó viviendo con los abuelos.

Su vida iba cuesta abajo y sólo encontró una manera de ganar dinero, para unos la más fácil y para otras la más difícil. Implicaba muchos riesgos, de integridad, de salud y vitales.

Sus picos agresivos iban creciendo y acabó necesitando medicación que a veces no tomaba.

Desde hacía dos años tenía un compañero con el que vivía al límite de la marginalidad. Hoy te pego yo, hoy me pegas tú. Pero siempre volvía a él, era tan vulnerable como ella, aquel niño que había nacido en una favela!