miércoles, 13 de agosto de 2025
Hai centenarios ós que apenas facemos caso.
* Con información do arqueólogo e investigador local: ALBERTE REBOREDA.
O quince deste mes de agosto cumpre cen anos a escultura que Francisco Asorey realizou para o concello de Mondariz en homenaxe ao facultativo e alcalde da vila: Maximino Rodríguez Fornos. Un tocólogo e xinecólogo natural moi aprezado polas súas pacientes. Tanto que por atender unha de balde, que estaba enferma acabou morrendo por unha infección aos 69 anos. No concello nunca o esqueceron. Converténdose nun mártir popular.
Non só era un home de ciencia, tamén como tantos pulou porque o concello tivese tranvía de conexión con Vigo canda os irmáns Peinador.
Por iso encargaron esta escultura pagada por suscrición popular.
O monumento que cumpre estes días un século foi realizado polo xenial cambadés Francisco Asorey un dos mellores escultores do seu tempo.
Para celebrar esta efemérede a vila de Mondariz acolle estes días a exposición intinerante que recolle varias obras do escultor e que pasou xa por varias localidades galegas.
A inauguración hai cen anos suscitou gran expectación mediática sendo portada mesmo do ABC.
A ver se agora cen anos despois os logros daqueles homes volven ás portadas, informativos e programas.
martes, 12 de agosto de 2025
Caras ozempic
Acabo de ver a la hija de Mercedes, escuálida con cara Ozempic. Otra que tal. Lo pagan a precio de oro para adelgazar sin cambiar sus rutinas. Sin pensar que dejan a diabéticos que lo necesitan por salud y sin saber tampoco que se están generando una pancreatitis.
Lo importante es estar delgad@.
V d D; Las mantas de Aerolíneas Argentinas
Se ve que nadie quiso tirar de la manta.
Pero casi nadie tiene una manta así. De una aerolínea extranjera. Y que te la habrá regalado la aerolínea porque vas en bussines o porque eres viajero habitual.
Dijeron luego que eran unas mantas de Zara Home las que habían envuelto el cadáver pero también se habló de una manta de avión, muy concreta, con sus franjas de otro tono.
Era una pista buena como tantas... que nadie quiso investigar.
lunes, 11 de agosto de 2025
Conocerte fue como un viaje
A un lugar maravilloso, a un sitio nuevo y distinto. Un buen viaje que ojalá no acabase nunca!
sábado, 9 de agosto de 2025
Lo que no se nos ocurrió hablar
Parece mentira que hubiésemos dejado cosas sin hablar.
Tantos días, tantos años. Y nos quedaron cosas por hablar. Por qué nunca hablamos de la satrería de tu abuelo. Vinieron las de Madrid y no les supimos decir donde estaba. Le tuve que preguntar a Vero Cuíñas y la madrina. Lo que más rabia me da es que la podíamos haber conocido porque los que la compraron aún la mantuvieron en el tiempo. Me dijo Vero que ella le compraba a su padre y a su tío las corbatas allí cuando les quería hacer un buen regalo.
Creo que tuvo dos ubicaciones en el once y en el trece y se anunciaba en Balaídos; qué nivel eh?
Me dijeron que ahora está allí una tienda de Levi's y al lado un hotel boutique muy reciente.
Quizás fue la casa de tu madre de niña y de tu abuelo también. Me acordé también de que era vecina de Olimpia Valencia pero su placa está en otro edificio.
Me gusta pasar por allí, por la casa de mi bisabuelo. Si algún día me pilla con ganas igual voy al archivo del Faro o del Concello e investigo más. Ves? Siempre quedan cosas por decir...
Suscribirse a:
Entradas (Atom)