Tía Julia, prima Patricia, e Genoveva

Seguramente Tía Julia pensou mil veces que cando Vargas Llosa recollera o Nobel, ela non estaría alí, como tampouco estivo Rosario de Camilo J Cela e sí Marina Castaño. Supoño que contería a rabia e a ira pensándoo.Pero a historia, esa historia tozuda e coñeira que tanto recrea Vargas Llosa nas súas deliciosas novelas, tennos preparados sempre golpes baixos e reviravoltas imposibles.
Tía Julia, primeiro amor de Varguitas, finada hai pouco máis dun ano, durme sobre unha nube, sorrindo pícara o seu abandono.
Prima Patricia ocupou o seu lugar no corazón de Vargas Llosa, ( hai que ver o Vargas Llosa e as teimas familiares).Pero as fotos e os flashes foron para os abrigos de veludo ou de visón, que máis dá, de Genoveva Casanova.
Nin as bágoas de Patricia baixo as nubes, nin os risos de Tía Julia sobre elas estragaron o rictus fotográfico da parva de Genoveva, sempre atenta a cada foto, fruncindo os fuciños toda sexy allea o discurso conmovedor....