O último blues da "raia"

"Moitos anos despois fronte ó pelotón de fusilamento composto por un garda civil e un axente forestal ; o rei Olegario Giménez Salazar recordou aquela tarde en que seu pai lle pasou a coroa lle deu o caxato e lle ensino a trafi car". O ocorrido aquela tarde en Tomiño era un intento de magnicidio. O intento do asasinato do rei, do home que se move naraia. -Non hai dereito dicía Flora, así non trataron ó meu fillo, con trescentos quilos. -De coca?Non, de graxa!! O brigada José Pérez González, gran deportista.Disque fai barra. -Barra fixa?Non, americana! E o gardabosques, pasa o groso da xornada xogando o tenis.Aínda que ás veces tamén vai cobrar o imposto revolucionario ás novas narcourbanizacións miñotas.Parecen Pin e Pon, o Garda Civil e o Garda Bosques o Axente e o Axente Forestal, Hernández e Fernández, Suárez e o Rei,( o de verdade). E alí os van a cobrar o seu, pero seica o Rei Moro (n) decidiu se cadra por qué pagar cando toda España viu o cu do sue fillo nunha redada policial, eses 300 quilos... de graxa que todo o mundo viu.E o vello que os deixou pasar porque eran visita de cotío da casa, negouse a pagar."Y sin motivo ni razón, lo quisieron matar" ,"Allí se buscan la ruina" porque " semos gitanos".E non importou que Flora tivese "ulcemia" que estivese tomando " timio-terapia" ou quetivese "ritmias";porque "ellos pusieron la mano en Suribia* , son los que mandan y tienen la ley". "Suribia": su Biblia.