A vida dos "caixanovos" no "trullo"

Fonte: Diario de Pontevedra 12 febreiro, 2017, domingo; autor Santy Mosteiro. A vida na Lama decorre plácida e feliz para os tres exbanqueiros vigueses que están alí:Gayoso, Pego e Rodríguez Estrada; están nun módulo vip(esaxeración miña) chámanlle módulo brando e é o número nove.Relaciónanse cos demais reclusos con normalidade e cumpren cos labores de limpeza asignados. Sorprendentemente para os que pensamos que Gayoso e Pego eran unlla e carne; Gayoso comparte cuarto con Rodríguez Estrada e Pego ten un compañeiro que cumpre condena por tráfico de drogas. O toque de diana é ás oito da mañá, desas horas deben estar vestidos e coas camas feitas, recóntannos e ás oito e media xa poden baixar almorzar. Desde as nove fan labores de limpeza ata a unha do mediodía, hora en que comen. Pola tarde logo de recoller e limpar os comedores teñen tempo de lecer. Dispoñen de 100 euros á semana para gastar no economato da prisión.Poden recibir unha persoa á semana:"o locutorio" chámase.Gayoso recibíu nesta súa primeira vez a unha avogada da familia. Unha vez ao mes poden recibir a varios membros da familia durante tres horas:son os vis a vis convivenciais, algo do que gozaron xa na semana do 5 de febreiro. E así pasan a súa vida os nosos homes bebendo Cabreiroá en vez de Oporto vintage, en A Lama Spa Resort, en vez de na Toxa, ou Gstadd...

El silencio de los corderos

Cando Caixanova desapareza, moitos se tiraran dos pelos polo seu silencio. Ata agora só duas voces claras e nítidas escoito: Julio Fernández Gayoso e José García Costas, ademais doutros partidos/políticos que se suben ó carro de xeito bipolar como o PSOE: aquí non alá sí( Vigo e A Coruña).
É a procesión dos caladiños, a Confraría do Reproche de San Chema Figueroa, a do Derroche de Fadesa, a da Virxe do Puño, Confraría das Dores e dos Subvencionados....
Qué será deles cando queiran pedir financiamento para o primeiro pazo de congresos de Vigo? que no Orzán llo negarán pra darllo ó Sexto Auditorio da Coruña. Qué pasará cando un director xeral que xoga na Zapateira teñan que decidir entre Zara ou Citröen...
Caixanova foi no sur unha oportunidade, un apoio e un símbolo. Grazas a Caixanova naceu o Colexio Universitario de Vigo, o vello CUVI, xérmolo da U. de Vigo ( que moitos quererían que desaparecera, xa hai duas universidades na provincia da Coruña, que pechen a de Vigo...)
Caixanova ofreceu tamén financiación prás eternas e sempre adiadas obras do segundo cinto de circunvalamento de Vigo que o Ministerio de Fomento rexeitou hai preto de dez anos.
Grazas a Caixanova a cultura de Vigo non é un ermo,grazas á entidade do sur temos un único teatro con programación de calidade, lonxe do perezvarelismo que atenazou este país nos últimos lustros.
Moitos dos que agora calan,ou sorrín ou practican o falabaratismo máis rastreiro co linchamento de Gayoso e García Costas deberían pensar que sería de Vigo se tamén dependese da Coruña para as cuestións económicas.

Mucha

Mucha habita baixo o escenario do Teatro do Centro Cultural Caixanova. Ás veces desprázase polo proscenio, polo hall, ou polos cameríns. Co seu ollo escrutador e o seu aquel rosmón domina este escenario da súa vida.
Mucha dirixe, Mucha prohíbe e organiza. Co tempo se lle colle cariño, non como ós bibliotecarios que habitan no 5º andar, rodeados de mármores; que malas caras sempre; qué falta de fibra por deus!!!!
Mucha vive alá abaixo a rentes de Policarpo Sanz, controlando quen entra, quen sae...facendo apostas a ver quen gaña Tesoira, vendo maquearse a Concha Velasco, a José Sacristán, ou a Lola Herrera ou a Nuria Espert.
Co seu xesto cálido pero enfurruñado controla mellor a porta que dous chiños de seguridade privada... e qué pasará con Mucha se hai fusión? Onde morará o seu espírito?Subirá ós cabalos de Oliveira ou as estatuas de Buciños? Deambulará como a alma que leva o diaño pola cuberta na que andan a rebolos as gaivotas?