La serpiente multicolor y la cobra de Louzán

Hace horas que se nos pasó el susto del cuerpo. Ya no tenemos que pagar Madrid 2020. Más difícil nos lo pone Louzán, que nos obligó a pagar la vuelta y sin saber cuánto, cómo ni cuándo. Luego supimos que fueron siete millones según el PSOE, y para qué? Para vernos en la tele? Para pelear por el corte de cinta en Vigo? De verdad merece la pena? Deberíamos calibrarlo nosotros. Si no hubiera sido tan caro quizás no haría gracia; verlo allí como un brazo de mar, cortando cinta,subiendo a la batea de metacrilato, con su eterna camisa azul. Y sobre todo ver a la azafata huyendo despavorida tras la puerta giratoria del escenario para evitar el beso de Louzán. Ay la azafata de Unipublic que no conoce a Louzán y osa hacerle la cobra en la serpiente multicolor...

Rande, ande ou non ande

Alí onde o mundo se chama Ribadumia, alí onde se substitúen as porterías por pazos provinciais, nesa zona de Galicia onde todo comeza nunha batea naceu o noso protagonista. Non pises a herba, fúmaa dicían os hippies; e por non pisala optou pola artificial; que de paraísos artificiais por aquí se sabe ben. Talón en man; "talón-punta-talón" xa o di a noso baile sistémico o "Lozano" arousán conseguiu que a serpe multicolor pasase por aquí. Pero tanto bótox ou tanto mexillón con toxina amnésica, non se sabe ben, deixouno aqueloutrado de vez. De "puente a puente"allí donde me lleve la corriente, pero algo fallou e a catro días da carreira ninguén sabía se as bicis ían pasar por Rande ou non.

O primeiro gran fracaso do último cacique

Rafa Louzán muñiu manu militari grandes acordos políticos na provincia entre sabas e manteis.Nalgúns concellos aínda trousan co seu recordo.Convenceu a Nava Castro para que volvese ó PP, conseguiu para Nidia a cadeira de Mos, rodeada de gardacostas; o trono do Porriño para Nelson,Moaña tamén se volveu azul, malia o vermello que ditaban as urnas e se cadra manexou tamén no norte da provincia e houbo máis casos no sur. Pasou de bedel do concello de Ribadumia, a gran cancerbeiro popular; pasou de colaborador de Nené Barral a compañeiro de Feijóo; de bolseiro de Baltar a rei dos caciques todos. Pero hai dúas numancias que se lle resisten, a cidade do Lérez e e do Lagares.Aquí non pinta nada, ou moi pouco, tan pouco que ata de Pontevedra se lle van tres edís, aínda que llo quere prohibir a un. Ai, Louci, Louci que non sempre funciona a Samsonite ou é que desta vez non houbo Samsonite?

Louzán e Benidorm

O PP de Galicia en como referente ético o concello de Benidorm. O camabalache político desa vila desarrollista chea de estranxeiros prestos a beber cervexa, gústalles a Feijóo e Louzán.
Esa vila de vellos facendo taichi na praia.
Salvados por Benidorm. Hai anos que Feijóo e Louzán buscaban unha excusa barata para acoller no seu seo os falsos disidentes de Mos ou Gondomar. E velaí que a nai de Pajín fíxolles o favor.
Como os nenos pequenos que esgrimen a excusa de : todos o fan, a todos lles deixan... Cando eles nunca pensaron deixar de facelo.
Feijóo e Louzán están como Martínez Soria e Alfredo Landa,fascinados por Benidorm. A ver qué país nos deixan? Unhas praias sen dunas nin area nas que as toallas quedan á sombra dos edificios a partir das seis do serán.

Cambalaches e censuras.

Con ese apelido non podían ser boas: as mocións, de censura. Nunca boas foron.Nin a que botou da Xunta a Fernández Albor nin todas as seguintes.
En Redondela o edil que ía na lista do PSOE recibiu o compromiso de que o novo alcalde do PP íalle aprobar un edificio ilegal ó seu irmán; o tránsfuga de Mos ten unha dedicación exclusiva. E supoño que parecido en Ponteareas, Baiona e máis recente Gondomar. Aberrante foi tamén o caso de Vigo chamado "de confianza"no que o BNG coa súa abstención favoreceu a chegada da alcaldesa popular. Disque obrigaron ó PSOE a presentar unha moción de confianza pra outorgarlle a deputación da Coruña.
O BNG tamén pretendeu nese mesmo mandato volver a investir outro alcalde do PSOE que lles gustara máis. Pero o PSOE estaba farto xa de tanto mangoleteo alleo.

As máis das veces, por non dicir todas, enganan ós que votaron.Pero a Louzan lle gustan. Para completa-lo mapa do cambalache réstanlle Tomiño e O Porriño. E alá vai Louzán disque cunha unidade móbil e un extrano maletín. No Porriño parece que xa pecharon ó bisness.Unha alcaldía, polo nadal. O candidato popular Carrera non será alcalde pero recibirá como compensación un acta de deputado. O independente Nelson Santos será un alcalde cautivo de tódolos grupúsculos conservadores cos que pacte. E o alcalde do BNG, que sí, que neste caso goberna en minoría irá prá rúa.Hai quen fala tamén de condonación de créditos e de alcadías rotatorias.
Louzán está contento,a voracidade popular non dá feito. O guión (agora folla de ruta)sempre é o mesmo. Acádase o pacto, previo pago ou acordo co independente ou tránsfuga; fálase de desgoberno, teoría do caos ou circo político.Fálase da perda de confianza do alcalde ou alcaldesa e acto seguido chímpaselle do posto.
Hai ás veces un xornalista de cabeceira, que pon mesa e mantel,ás veces cama e asina a crónica da exclusiva. A imaxe pódese completar cun cadro de mercenarios ou de porteiros de discotecas no día do pleno.
Será legal, pero dá noxo, moito noxo!!!!