Igual que con Franco, con Fraga o asulagamento se consumou. Enganaron aos vellos, venderon a fondos de investimento e malia as últimas resistencias a aberración culminouse.
Primeiro foi dos lusos e agora os xapos teñen o trinta porcén. Eles quedaron sen casas, sen vides, sen aqueles lugares en que naceron , xogaron e creceron.
O alcalde simulou que os apoiaba pero nunca fixo nada por o facer.
Previsto desde os anos vinte do pasado século, Franco acordou a súa construción con Salazar. E Fraga cumpriu a promesa do vello dictador.
Din en Aceredo que deste lado da raia, en Galicia nunca o encoro revertíu que só beneficiou a Portugal.Bo non exactamente hai algún político local daquel tempo que seica ten un par de bos pisos en Portugal. Os paisanos cobraron as expropiacións e viron perderse as súas casas tralo espello da auga. Agora cada vez que seca volven todos ó lugar a ver se emerxen as súas casas, o salón de baile, a carpintería, a Igrexa e mesmo aquel lugar onde puñan o camión do cinema cada quince días. O seu propio cinema paraíso como a vella Galicia sempre cuberta de auga.
O máis triste é que todo isto ocorreu hai tan só vinte e sete anos, o oito de xa xaneiro de 1992, xa todos estabamos aquí, e ninguén fixo nada!
