Entre o asasinato "machista" e o asasinato "sachista "

Perdónenme primeiro, non debería facer bromas con cousas como esta, pero non o puiden evitar.
Nono sigan lendo se van en serio.Nós os xornalistas atopámonos a cotío con horribles, atávicos e inintelixibles asasinatos machistas. Pero tamén aquí en Galicia a cultura do " marco" fío origen de monstruosos crimes: o da fouce, o do tractor, o da rozadora ou o do "sacho".Ás veces me parece que nós fomentamos un poco a cultura do marco como filosofía de país e é así como acabamos ata as cachas metidos nos asasinatos "sachistas".

Gilipollas de festival; serie gilipollas de verán.

O  gilipollas de festival é un ser que vive todo o ano, pero que aflora con máis viveza no verán; como as algas ou as augamares.
É entón cando se crece ó son de Los Planetas, Love of Lesbian ou Lori Meyers.
Todos os anos igual, os mesmos grupos, distintas cancións. Todo o verán cunha cinta no pulso.
Do FIB ó FOB, do Sin Sal ó Sen Sucre; do Portamérica ó Portocabral. Do Sindiós ó Sin Demo, e así de xuño a setembro. Peor aínda cos da canción do verán, este verán tan longo e que avanza tan "Despacito"...

Ligando en redes sociales?

No vamos a hablar aquí del tinder, ni del e-darling ni del badoo, que eso es una vulgaridad. Hablemos de algo más fino, de las redes convencionales. Yo te " likeo", tú me comentas, él te retuitea, el otro lo observa y se mosquea y así comienzan muchos dramas.
- Quién es este que tanto te comenta? Quién es este otro que tanto te retuitea? Que sintonía tienes con aquel que tanto te " likea " y la vida es muy parecida aquí que en la vida real.
Tengan cuidado aquí y ahí fuera!

Gilipollas de luxe de verán

Coñecín a M. C. o ano que fixen terceiro de BUP. Xa daquela era mooooooi parva.Tiña un irmán sinxelo e fantástico que traballaba en Citröen como o seu pai. Pero ela falaba moooi "pija" e requintada como acabada de saír do barrio de Salamanca ou da Moraleja. Supoño que daquela tomaría cubatas ou se cadra "riojas" porque daquela aínda que non vos pareza certo ninguén tomaba gin tonics.
Andar sen gafas outorga ás veces estranas perspectivas. E dános algunhas alegrías porque se ve todo marabilloso, perfecto, sen imperfeccións.
E aquel foi o caso. Tomaba unha cervexa nunha das terrazas de moda da cidá*.
E un soniquete, o zunido daquela voz chamoume a atención.
- Saaabes...
-Así como mal, me entieeendes...
-Ay qué pereza me da!
-Ay que no me apetece nada quedar y menos en plan comilona, ya saaaabes!
Ecualizando a voz en cada frase e con aquel ton taaaaan gilipollas, taaaan pijo que me queceu a cervexa de vez e mesmo me pinzou o estómago.
Nun intre, quito as gafas de sol e poño as de ver,e alí a vexo. Aquela diva de barrio, tan gilipollas ou máis que hai vinte anos.
Estiven a piques de dicir a voz en grito:
- Ruliña, pero ti de qué vas? Xa non lembras que naciches en Teis? E que es máis de Wichita que de Club de Campo?
- Ai, miña flor, qué vergoña me dás...
Semella que o teu non ten solución!!

As " porteiras" das redes sociais

Acóchanse sobre perfís falsos ou non, e están en todas as redes: pinterest, instagram, feibuk ou tuiter, tanto ten!
Non están aí para interactuar, non o fan nunca. Nin contan, nin comentan, nin suben nin baixan nada. Pero están aí como as antigas porteiras, como as vellas do visillo, esculcándoo todo e latricando por detrás.
Aquelas vellas porteiras sabían a vida do barrio todo, un por un pero nunca contaban nada do seu. E ben que había historias interesantes e morbosas, tras aqueles visillos. Elas sabían gorecerse ben do vicio que elas tiñan que sobre todo era o de latricar.
Hogano aquelas vellas non son tan vellas nin teñen visillos pero en canto a cotillas seguen igual...

Pesadillas

 De repente los encuentras empotrados en tu vida.Viendo tu serie favorita.Hablando como tú; como sombras que te apagan y no eres capaz de echar. Sólo encendiendo la luz.Pesadillas!

Un país escarranchado!

Abráianme as lideiras españolas. Os grandes temas sobre os que debatemos días e meses sen avanzar.
E o tema do mes seica é o "escarranche", alias o "manspreding", porque seica en inglés soa mellor. E é realmente un problema real grave? Hai tempo que non vexo un escarranche como é debido. Se cadra porque non me fixo.
Igual tamén cando nós subimos no bus ciscamos as bolsas e os bolsos e ocupamos os asentos todos! Hai que pena de país!!