Saudade

El guardaespaldas

El guardaespaldas pertenece a la Policía Nacional.Pasó temporadas en Mallorca y de vez en cuando escolta a miembros de la Casa Real. El guardaespaldas estuvo de cañas con el rey emérito y acompañó de compras a una futura reina europea, por España. Se hartó de ver su culo en los probadores; le preguntaba: me queda bien? Nuestro chico siempre le decía: tendrás que ponértelo antes, para que vea cómo te queda!😝. -Lo que le gustaba echar un kiki a aquella mujer me dijo! Y ya se calló!!

O meu Vigo vello!

Conversas roubadas

-Semellaba o principio de algo bo e era a fin de algo malo!
-Voy a ver si soy capaz de hacerte aún menos caso del que tú me hiciste a mí!
-Só está alí cando lle interesa e lle vai ben!
(No vitrasa): O que perdona non cobra!
- Hay que cerrar unas puertas y abrir otras.
- No pares, sigue, sigue, huye...
-Y eso que ya tengo hecho!
-No te quejes,actúa. No culpes, resuelve!

Un Malvido menos

Na nosa familia non somos de morrer cedo, mórrese pouco, tarde e mal, non temos présa para encetar esa viaxe de non retorno;pero ás veces ocorre. Para nós morrer é algo de bastante mal gusto.
Hai case dous anos pasou e onte volveu pasar.
Son vidas longas como a do primo cura da miña nai, que casou a toda a nosa familia, menos os que estamos solteiros.
Miña nai adoraba a aquel curmán que tivo unha vocación clara e temperá.Unha gran paixón polos libros e pola alta cultura en xeral, que non esquecía ningún dos nosos aniversarios. E que tamén tivo paixón polo militar( cadaquén ten as súas afeccións).
O caso é qu desde onte, aínda que non nos toque moi de preto, somos un de nós menos!

Vacacións

Andar quilómetros, bañarse no mar, escribir, ler, vivir...

Amores imposibles, declaracións en diferido

Hoxe tiven que facer xestións bancarias da miña comunidade de veciños. E malia a lideira da lei de proteción de datos cada vez que vou a un banco me preguntan estado civil, nómina, empresa, case case data da primeira regla, que de verdá non sei por qué tanto carallo queren saber!
O caso é que nese banco tíñanme como sector telecomunicacións ou algo así. E o tipo preguntoume pero en qué traballas? Cal é a túa empresa? E eu por non montarlle un pifostio lle contestei, quedou pampo!
Ah!!! Non coñecerás a Rosa Castro, a lingüísta? É o meu amor imposible!
Entón xa era eu quen  estaba en shock!
O tipo insistía, pero coñécela en persoa? Pois mira eu coido que en persoa non, pero teño falado abondo con ela e sei que ademais de guapa é lista e riquiña.
- Boh nunca lle dixen nada, eu coñezo as miñas posibilidades!
Entón aí xa entro eu de conselleira sentimental😝😝.Hai que intentalo sempre, ó melhor tiñas unha oportunidade. Ela é lista e riquiña e non penso que elixa mozo por guapo.
O tipo seguía: qué ben fala, con ese galego de Foz.... 😍 Eu seguía abraiada como en un consultorio sentimental.Pensaba para os meus adentros cóntasmo a min e non tes collóns de dicirllo a ela!
Estes casos realmente me enternecen, e non sei se mandarlle un nps ( mensaxe da nosa intranet) a Rosa Castro para darlle conta do seu admirador, o seu nome é o banco vigués en que traballa...qué farei? Por min que non quede non?🤔🤔