A primeira gran crise de Feijóo

O presidente Feijóo vive os seus momentos máis baixos logo da súa chegada ó poder. Alén mar, comprobou que non é tan doado como parecía reunir milleiros de seareiros en Bos Aires, Montevideo ou Brasil. Quen foron a esta viaxe falan de fracaso estrepitoso, da falta de viño ou empanada, ou se cadra os emigrantes xa están fartos de cantos de sereas e non coñecen a este señor,como tampouco coñeceron a Touriño.
Cánto gasta o goberno galego? Tódolos gobernos galegos en viaxes á diáspora con a única clara fin de acadar adhesións para os seus partidos políticos? Pode a nosa Galicia facer unha política exterior como se fose un gran estado? Pode o Presidente da Xunta actuar coma se fose o Rei ou o presidente do goberno español. Galicia paga, unha bonita viaxe transoceánica en plena ponte, coido que só para captar votos partidistas.
Feijóo viaxa para esquecer, enfríar a polémica que queda atrás: o barullo das caixas. Feijóo enlamouse ata as cellas, nunha actitude sucida defendendo a bombo e platillo unha fusión caixeira galaica que só desexa o crebado contorno de Caixagalicia.
En Vigo Feijóo xa non atopa o sorriso amable do poder financeiro e empresarial. Axudaría a nova caixa coruñesa a financiar Rodman, Montaxes Cíes ou Alfageme ou a nova atovía de Vigo?Non, as súas prioridades serían o porto exterior da Coruña e un quinto pazo de congresos para a cidade herculina.
Feijóo vive a súa peor crise desque empezou, pero nos malos tempos se aprende e das crises tamén se pode saír reforzado...