Non se erguera cedo; non, só con tempo xusto de facer aquelas catro autopsias pendentes.Os individuos estaban laranxas da calor e da fervedura. Non foi difícil abrilos en canle e ver que dentro todo estaba en orde: a masa gris, as antenas, as patas.
O caparazón era feble de vez. Logo quedaba simplemente facerlle un prebe, ou unha mahonesa que lles dera sabor. E tamén foi fácil.
Descansen en paz os catro lumbrigantes cos que empecei o ano...
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario