Don Camilo, un amor outonal ou invernal?

Dicía Castelao que os vellos non debían namorarse e abofé que non, que plastas son! Non teñen ese sexto sentido dos mozos que aprezan xa de esguello se hai química ou non. E non falo deses vellos riquiños que os hai, senón deses vellos verdes que pululan por aí. E aí está Don Camilo que tanto lle ten ligar na consulta como no Tanatorio.O tío non perde a ilusión! Ás veces penso en Fefé , en Cela ou Berlusconi e teño que conte-las arcadas. Que noxo! E aí temos ó Camilo, dálle que dálle, veña a insistir. Como un Di Stefano da vida que busca o seu último gol. E digo en con 87 anos non podes xogar á brisca ou o cachibol. Pois non Tío Camilo fai a ruta dos puticlubs, de seguro que xa sabe da reapertura do Telmo 's e da reubicación do Barbarella en Vilaboa. E para cumprir coas garotas precisa a pílula azul, que non sei o que me pasa, que ás veces non vou ben. Pois non sei chiño, igual precisas vitamina C!!!Mandacarallo( que segundo se ve xa non manda tanto...) Pero Tío Camilo o que quere é senta- la cabeza que xa ten unha idá * , e precisa unha moza seria e formal, que teña carreira a poder ser e que me coide coma un bebé...Ai Don Camilo poderías terte quedado no Tanatorio, pero dentro...