Treboada na Illa de Perdidas:do chonismo ó chandalismo caudillista

Dos directores de "Lo imposible" e do "Método Gröngholm dos guionistas de "Nada, mentiras e cintas de vídeo" cos protagonistas de "Los miserables" e dos " Xefes pasaxeiros" xorde o penúltimo capítulo de "Perdidas"´: "Máis perdidas ca nunca". Banda sonora: Los calis, Los Chichos e Los Chunguitos Starring by Almodóvar, Iker Jiménez e Juan Antonio Bayonas. Unha forte treboada que deriva en tsunami afecta ó arquipélago de Perdidas. A dirección do programa quere emiti-lo fenómeno adverso en directo, pero non o consiguen. Maruja berra mayday, mayday, my God my God, pero como sempre non dá feito. -Volveuse estraga-la LSD di Maruja toda farruca. - Pero que LSD nin LSD di Pija? - Si, a LSD a conexión da internet que non furrula teima Maruja. Choni está desolada, a treboada, o tsunami e o tornado arrasaron con todo o campamento base que ela conseguira deseñar. Anda moi alporizada e perde o control cada cinco minutos xa ninguén lle fai caso. - Mellor sería que fosemos a Splash ou a "Mira quen salta". Co trebón o programa déixase de emitir e a dirección da canle achégase en helicóptero ata o Peirao de Rodas; queren ver in situ por qué fallou a emisión. Aqueles días o bar do Porto é un constante desfilar de abrigos e chaquetóns de veludo, uns de orixe aninal e outros de orixe sintética. A cantina do porto aparece chea de pintadas: "Chonismo is dead" que ninguén sabe que significa porque aquí a lingua oficial é o castrapo. A dirección da canle quere redefini-lo programa na procura de maior eficiencia,e busca un novo comandante presidente chavista, un chandaleiro como o Gran Hugo Chávez Frías. Si, era boa idea elixir no novo reality show da tempada un novo líder político; Antena 3 anda á procura dun novo Papa, A Nosa Terra tv montou outro reality na procura dun novo presidente da RAG, El Mundo TV montou outro para atopar un novo Rei, Atlántivo TV busca unha nova Corinna Porro; por qué nós non imos buscar un novo líder bolivariano para Venezuela, aínda que sexa aquí nas Cíes? Fundido a negro?

Todos estamos nominados

Xa son cinco millón e poden ser máis. María traballaba de alta executiva nunha empresa de automoción.Traballou desde os dezasete anos,dando clases e demais.A semana pasada déranlle un coche de empresa de alta gama, un i phone 5. Sentíase feliz e relaxada, nestes tempos de crise tiña chollo e era bo. Era a envexa do seu entorno. Aínda non baixara da nube, aínda non lle dera tempo a instala-lo instagram nin o whastsapp cando ó luns seguinte non a deixan entrar no seu despacho, pídenlle o móbil, o ordenador portátil e déixanlle o coche só para vover á casa. Parece que só pasa nas películas pero é verdá* agardárona con esa caixa de cartón color café con leite e deixáronlle só pasar a recolle-las súas cousas persoais. Indemnización e paro. Nunca en tal se vira. Tampouco se vira en tal Ana R, xefa de peche dun diario rexional do norte de España. Imprescindible, igual traducía do euskera un comunicado de ETA ou paraba as máquinas á unha menos dez porque souberan da morte de Fraga ou dun montañeiro desaparecido en Aralar,salarios low cost e xornada laboral extra large fixeron que se fose do seu diario polo seu pé. Rematar ás dúas da mañá e comezar ás dez da mesma mañá non ten xeito nin maneira nin hai corpo que o ature, nin sistema nervioso que o resista e por iso Ana se foi. Un ano de indemnización e ó paro a descansar vía ERE. A desesperación levouna ata aquí, logo de pasar no Polígono de Areta case a metade dos seus últimos dezaoito anos. E quedan máis, oxalá non fose, agora que por fin os gromos verdes parecen saír á luz.

Xente que quere decidir por ti

Me gusta cuando callas, cuando no te metes,cuando no quieres decidir por mí. Me gusta que respetes,no me gusta tu soberbia, ni tu manipulación. No me gusta tu discurso prefabricado y repensado; no me gustan tus silencios,no me gusta el cuchicheo, no me gusta el "sotto voce". No me gusta. No me gustan estos tiempos.Dicen que los cursos de manipulador de alimentos son caros, los de manipuladores, bien baratos son.

O chairego solitario

Sentirse mal, moi mal. Ver de facer como que nada; ver de non facer nada! Ver como hai quen amaga un favor e fai unha putada. Alucinar, soñar, ter pesadelos!

Sex in the island

Os seguidores desta serie barata poderían pensar que as nosas tres protagonistas son seres asexuados máis pendentes dos nenos, das marcas, da roupa ou dos médicos, pero non tal. Na illa como na vida en xeral hai sexo, como parece que tamén o hai na Catedral. A chegada da primavera fai estragos entre as nosas tres protagonistas, que non deixan de comenta-lo bos que están os técnicos. A Maruja gústalle especialmente un da Coruña moi novo e moi guapo; a Pija parécelle novo máis. -Está moi bo, pero está "poco hecho". -Como "poco hecho"? Di Maruja. -Si, fáltanlle canas,malahostia, engurras e vivencias... - E barriga e chepa non? Di Maruja con sorna. Que "poco hecho" nin "poco hecho" si fai falta o fago eu!!!!

Xaneiro, mes "pijameiro" , febreiro mes do fogar

Cada xaneiro nunha pequena cidade do norte ademais da cuña de Multiópticas Rousseau puñan nas radios as cuñas de Alonso,uns grandes almacéns tipo "El Pilar" ou Asefal. "Enero, mes pijamero en Alonso" cantaruxaban aquelas cuñas desde finais de nadal. Tódolos anos así, case tan míticas como as de Tato Garrido na SER de Vigo. Desde aquela teño claro que "enero, mes pijamero", pero agora penso febreiro mes do fogar ou mellor da MANTA. Porque é tempo de tirar da manta,así o entende Diego Torres, que aínda que non é o cantautor, non fai máis que "cantar claro".Precisamente Diego Torres cantaba "Color Esperanza" a canción favorita da outra gran tiradora da manta entre bambalinas. Aguirre gran tiradora da manta, do manteo de Mariano, como o manteo de Sancho. O Mariano, outro vello Quijote que nin a barba lle falta! E que dicir de manteiros? Que nin os de Palencia que lles vendían ós nosos avós no tren. Aí na "pole position" está Torres, como nun taboleiro de xadrez, coas súas Torres, co seu Rei, coa súa Raíña, cos seus peóns e os seus alfils, e de momento parece que todo rematara en xaque mate. Agora que o Duque empeza a desempalmarse e que xa quedou sen Rambla, despois de arramblar con todo. Que veña para aquí, que veña para Galicia, que aquí os temos "cadrados", xa lle demos a Álvarez Cascos a medalla de Galicia tralo Prestige e poderíamoslle ofrece-lo Condado ou o Ducado de Ourense Empalme; poderíalle interesar. Agora que se di que empalma cunha modelo rusa e non coa Duquesa de Empalme. Debe saber Urdanga que Ourense tamén é unha boa terra para o tráfico de influencias, as cacicadas e o nepotismo e para o empalme tamén. Vaille interesar, abofé que sí!!!

De verbo a verbo

De verbo a verbo