Aléjate

Te hace daño!

O neno do descampado

Hai corenta anos eramos todos nenos e Vigo xa vivía na avangarda pero aquí no centro había moitos solares, moitos marabillosos descampados onde podiamos xogar. En Rosalía non había tráfico, estaba taponada polo vello caseto da Barxa. De Canceleiro a Serafín Avendaño había predios e restos de obra; ata se facía fogueira polo San Xoán.
Xogabamos ó fútbol na calzada, e á mariola na beirarrúa. Agachochabamos os “ pellos“ entre as silvas dos solares abandonados; os mellores  eran os anacos de azulexo, daban moi bo pisar.
A rúa era un inmenso parque infantil para nós. Xogabamos sós a carón da casa sen perigo ningún. Con María e cos nenos xogamos moito ó fútbol aínda que non sei cómo me deixaban porque mira que xogaba mal.
E alí estaba Fran que tamén xogaba con nós. E como todos seguimos sendo moi previsibles e moi de barrio aquí seguimos estando os dous , corenta anos despois case case na mesma casa de onde saiamos a xogar hai corenta anos.

Mi tiempo es mío

Y tu tiempo es de los dos. Y así con todo. Se confundió. Estaba radicalmente equivocado

Antes de que morras Franco Grande

Coido que nós os galegos somos moi desleixados. Cruzámonos día a día co noso pasado, coa nosa historia recente e a cotío pasamos del.
Todos vimos paseando desde Príncipe ata o Areal ó noso poeta beat: Carlos Oroza. Só, soísimo paseaba todos os días. Tomáballe o café en Detrás do Marco simulando ser un ser anónimo. Tamén pasou moitos días soa a gran Xoana Torres. Logo foi morrer e todos aqueles moi achegados que nunca en vida caso lles fixeron non pararon de lles facer homenaxes.
Agora aínda estamos a tempo de honrar a Franco Grande. “ Pulula” com todos por este o noso gran Vigo sen que ninguén lle preste interés. Cadro con el moitas veces no café, baixa coa Filla e co xenro e coido que aínda traballa no bufete que creou.
Eu non o poido esquecer. Nós, os nenos dos oitenta medramos co seu dicionario, o primeiro de Galego para min. “ Dedicado ós rexos galegos de Tebra de quen aprendía case todo”.
Oxalá desta vez non cheguemos tarde!

O meus “ Mestre Mateo”

-  Mellor serie de non ficción: “ Fariña”.

- Mellor actor principal masculino: Morris por Charlín en Fariña.

-Mellor actor revelación Javier Rey por Sito Miñanco en Fariña.

- Mellor actriz secundaria: Marta Larralde pola muller de Sito Miñanco en Fariña.

- Mellor serie da Galega: Serramoura/ Cabalos e lobos.

- Mellor comunicadora galega: Cristina Saavedra, Informativos La Sexta; Carlota Corredera, Sálvame  Diario., Ana Pérez TVG, Marga Pazos TVG.

- Mellor redactor de rúa: Noelia Otero do Programa de Ana Rosa, Quique Morales, La Sexta, Alex Espiño, La Sexta, Demetrio Morenza TVG, Iria Soengas TVG, María Calvo TVG.

-Mellor película Galega: A sombra da Lei de Dani De la Torre.

-Mellor programa: Qué casas TVG,  Alalá TVG, Especiais Narcos e Sanidade da Sexta.

-Mellor película estranxeira:”La sociedad literaria y el pastel de piel de patata”.

-Mellor movemento social a prol da dignidade da información: Defende a Galega da TVG.

- Mellores tuiteiros de Galicia: Ana Cermeño, Éche o que hai, Foro carros, Iria Bouzuás,.

- Mellor columnista galego: Diana López, Manuel Jabois, Rafa Cabeleira.

- Mellores informativos locais de Galicia: Cadena Ser Galicia.

Continuará....

País en venda

Enchamos todo de minas. Sigamos plantando eucaliptos e facendo encoros. Privaticemos as fervenzas, as escolas e a sanidá.
Vendamos os bancos a Venezuela, as conserveiras ós chineses e as autoestradas a Nova York. Sí este país ten moito futuro, sobre todo para algúns.

Lo que os mola prohibir!

Prohibir, mandar, ordenar, censurar, reprimir, castigar es lo que os va.
Nada de leer nada de sugerir nada más que mandar, tergiversar y mentir. Eso es lo que mejor sabéis hacer!