Vistas de página en total

Mostrando entradas con la etiqueta Psicoloxía humana retranqueira. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Psicoloxía humana retranqueira. Mostrar todas las entradas

miércoles, 27 de diciembre de 2017

El rectángulo amoroso


Acabo de quedarme a cuadros con el rectángulo amoroso, o será pentágono? O hexágono? Tu novia del chollo, tu novia oficial, tu ex con la que sigues en contacto...
Ella, su novio del chollo, su ex con el que sigue en contacto, su novio oficial, y algún que otro rollo. La verdad es que marea...

domingo, 10 de septiembre de 2017

Los " si tal"

Si tal ya lo hago yo ( no lo vas a hacer). -Si tal ya lo llamo yo.(Ni de coña). -Si tal ven un día. ( Vete a tomar por el culo). -Ya hablamos si tal...( Al carallo se ha dicho, si tal...)

sábado, 12 de agosto de 2017

Pequenas decepcións

Son como pingas na pedra, como pequenas bágoas que non parecen importantes pero van creando sucos e regos e acaban nunca fonda indiferencia. Pequenas labazadas sen importancia, mini-coiteladas, nimios navallazos que acaban fartando e desangando as relacións. Ailladas non parecen ter aquel, pero xuntas aportan nídios retratos das persoas que actúan así.

lunes, 6 de marzo de 2017

Alma vintage

No, yo no estoy en Netflix, ni en HBDO, lo que más tengo es el pack Movistar para que vea el fútbol Compay.Y no me gustó Narcos, prefiero Matalobos o " Entre bateas". Con la tele convencional me sobra y eso que hay basura que no soy capaz de ver, Y no me gusta el "indie", me parece lo puto peor; una música ratonera de mucho cuidado, con letras que podríamos hacer nosotros entre rueda y rueda de prensa o entre consulta y consulta.Tampoco me gusta Radio Tres. Sobre todo el programa de hacia las doce y media;sí, sí el puto Siglo XXI,consistente en una hora casi seguida de cuñas de autopromoción: Siglo XXI, Siiiiglo XXI, Siglo Veintiiiiuuuunooooo y así hasta que dan las dos, y eso la verdad no hay alma que lo aguante!! Los reportajes tanto de la tres como decla cinco parecen los que hacíamos de prácticas hace 25 años en los Revox de Radio Nacional. Y me gusta el cine español, y las series, lo siento, sé que no es cool, pero que a gusto me he quedao*.

sábado, 14 de enero de 2017

Entre pijos y macarras

Has tenido suerte de llegarme a conocer pensaban los dos.Los dos:uno por vago y otro por soberbio estaban dispuestos a dejar sus trabajos a la mínima inconveniencia.Papá o el destino lo arreglarán. En el fondo eran muy parecidos.

miércoles, 4 de enero de 2017

Sogras

Chamarémoslles sogras a todas esas persoas noxentas que hai en todas as familias, a esas que estes días campan nos xantares de nadal ou nas ceas de Noiteboa e Reis. Eses que preguntan por qué non hai vieiras este ano, eses que din que aquilo ten pouca cebola ou moita, eses que din que non teñen fame e se poñen morados. Eses que veñen á túa casa cunha botella de sidra O Gaiteiro e dous panos de cociña. Eses que aínda estando todo malo se levan os restos nun tapergüer. Eses que critican que a esquela da túa nai fose demasiado grande ou demasiado pequena. Eses que fan destas festas un desastre noxento.Eses que nos fan sentir arcadas cada vez que sentimos as primeiras panxoliñas. Eses están aí nadal tras nadal agardando a que alguén os convide, e logo falan dos "cuñaos".

domingo, 1 de enero de 2017

O poeta maldito

O poeta maldito actúa desde a soberbia intelectual,o sobradismo e a superioridade mental. O poeta maldito está de volta, aínda que nunca foi. Mira o mundo desde arriba e cunha miopía que nin o ve. O maldito vai de guai, e nin sequera escribe ben; que alguén llo diga por favor.

miércoles, 14 de diciembre de 2016

Gente que lastra

Todos hemos tenido la sensación de estar con personas con las que todo va a ir mal.Que siempre te dan problemas, que te agotan, que encuentran un problema en cada esquina, que son como esponjas que nos absorben la energía. Que nada bueno puede suceder a su lado. Que nada de lo que dicen nos importa, que nos llevan con ellos al abismo.Menos mal que son pocos...pero son😦

sábado, 10 de diciembre de 2016

Pijas de Vigo

Recuerdas hace treinta años? Tu madre estaba horrorizada porque ya no comprabas la ropa en Don Algodón, si no que ibas a Zara.También fue extraño que tal y como era ella te inscribiese en un instituto y no en un colegio privado.Ella que alardea de parentesco con conserveros, eso sí arruinados y vecinos con apellidos compuestos. Y ahora me dices que no sabes dónde está Cabral? No es que yo sólo me muevo por Canido y por la alameda. Lo curioso es que para ir al aeropuerto o al IFEVI habrás tenido que pasar por allí.También habrás estado en Candeán, qué horror eh? Sí seguro que has estado varias veces en el zoo de Candeán. Y que quieres que te diga treinta años después sigues comprando en Zara, aunque a tu madre ya no le parezca mal. A tu manera eres feliz, mi marido es muy riquiño, pero no le gusta ir al super, nunca va. Supongo que si no le gusta ir al super menos le gustará fregar, hacer la comida o limpiar, pero yo ya no quise saber más...

lunes, 7 de noviembre de 2016

Diálogo de sordos

-Tenemos que hablar. -No me apetece hablar. Ya tuvimos tiempo de hacerlo. -Quiero que hablemos de lo que yo quiero, de lo que yo necesito y de lo que tú tienes que hacer. Fundido a negro.

domingo, 30 de octubre de 2016

Compañeiro de piso

Saio a dar unha volta e a tomarlle algo con Compañeiro de Piso. Encántame a súa inocencia para algunhas cousas, mentres que desconfía de case todo e case todos. No noso paseo,con esta calor de outono, vemos unha rapaza cun short destes que tanto nos gustan 😂😂 e que rematan na éngoa tamén chamada virilla; e dígolle ó Alvaro, mira ti: qué noxo, vaia minishort! Mira ti que parece outra cousa! Bueno muller, que igual ó andar se lle foi subindo!! 😯😥. A verdade cada día entendo menos ó jicho este!!

jueves, 27 de octubre de 2016

Ciclotímico o bipolar

Lo bueno de estar contigo es que nunca te aburres; cada día pareces una persona nueva, nunca sabes a qué atenerte.Un día pareces un dandy, otro un trapalleiro.Los lunes un honesto padre de familia, los jueves un pichabrava picaflor; contigo siempre queda esa ilusión: con quién habré quedado hoy?

miércoles, 26 de octubre de 2016

Homes

Teño un colega que ten menos de corenta anos e vive só, o outro día falando das cousas boas de traballar na casa, alguén dicía que polo menos no apodrecías o estómago con cafés, e lamberetadas noxentas de máquina; no meu chollo saínos un día un chocolate cunha tona de barolo que case parecía musgo do nadal.Na casa vas á neveira: colles o teu iogur favorito, faste un bocata de chourizo da aldea, poste un té verde,branco,vermello ou negro,faste un nesspresso ou un tássimo ou mesmo u nescafé. E o jicho di todo cheo: bah! Xa sabes cómo son as neveiras dos solteiros! Abraiada quedei,bueno eu pensei que eras un solteiro moderno, esixente vése que non... E a outra pasoume co meu compañeiro do piso almorzando esta mañá. Estábamos a almorzar e a escoitar ó Mariano na radio, e dígolle eu: a verdade é que este tío: qué mal fala, cómo se embarulla e desbarra dicindo frases do tipo " son cousas que pasan porque pasan, porque é inevitable que sigan pasando cousas" por poñer un exemplo.Xa non sei por qué lle digo nada porque o meupobre é do PP, e dime todo cheo "bueno muller, ás veces hai que falar sen dicir nada", manda carallo na Habana pois nisto Mariano é un fakir,pensei eu, pero xa non fun quen de lle retrucar

jueves, 13 de octubre de 2016

Lo que me gusta de ti

Lo que me gusta de ti es la ausencia de psicodrama barato.Que sabes lo que quieres y lo dices, que no mientes nunca, que no cambias de ideas cada dos días o según sople el viento; que no debates cada paso que das, que no haces de tu vida un culebrón, que reconoces cuando la cagas y lo dices con humildad, que no echas la culpa a los demás. Me gustas tú!

domingo, 9 de octubre de 2016

Pedir perdón

Cada vez encuentro a más gente a la que le cuesta pedir perdón.No saben, no quieren, no lo hacen nunca.Y van dejando cadáveres por el camino.O gente que hace como que no ve.Todos nos equivocamos y es muy bueno reconocerlo y disculparse.Porque no es sano hacer como que no ha pasado nada.Pero se ve que la cultura actual olvida la pena y la culpa, o se la endosa a los demás.

sábado, 1 de octubre de 2016

Cuánto más puta mejor!

La vida a veces da miedo.Sobre todo cuando ves que cuanto peor persona eres mejor te va.Claro que no juegan con las reglas de los demás: la ética,la corresponsabilidad.Todo les vale; son artistas de la zancadilla, y de la puerta de atrás.Nada de jugar en buena lid, decir las cosas a la cara y arriesgar.Lo suyo es bailar al son que toca,dejarse llevar por la corriente y hacer las putadas por detrás sin dejar casi huella y sin dar la cara. Y de esto en el PSOE saben mucho.

sábado, 10 de septiembre de 2016

Diagnósticos psicolóxicos

Inseguro,abúlico, irascible,novelador.Cambios de humor típicos do consumo diario de cánnabis e de cocaína ocasional na actualidade, habitual e diaria hai anos. Cu de mal asento,personalidade egocéntrica e bipolar.Inmadurez emocional, irresponsabilidade laboral, económica e familiar.Hedonista, mentiroso, incumpridor. Sensación de irrealidade ou vida surreal.Cantas persoas coñecemos así? Unhas cantas talvez!

miércoles, 26 de agosto de 2015

Personajes secundarios

Hay vidas subordinadas, que parece que sólo están ahí para ayudar a los demás, para suplir sus carencias.Viven para los demás.Todo el mundo piensa en ellos cuando necesita algo, pero nunca nadie piensa qué pueden necesitar. Ven como los proyectos y la vida de los demás va encajando, con su ayuda o no, mientras ellos siguen allí en el arcén, esperando que llegue su oportunidad. Sin embargo saben que pronto se pondrán el chaleco reflectante para ayudar a la próxima víctima del siguiente accidente.

lunes, 10 de agosto de 2015

Mandar a la mierda!!

Mandar a la mierda a alguien es muy sano y relajante.Y siempre alrededor hay gente que lo merece. Mandar a la mierda a alguien es soltar un lastre y sentirse ligero. Ojalá lo hiciéramos más, aunque fuese en silencio!!