Mostrando entradas con la etiqueta galego. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta galego. Mostrar todas las entradas
lunes, 6 de julio de 2015
Cabalos e lobos, Fran P.Lorenzo
Segredos inconfesables, amores prohibidos, nazis, espías ingleses, consignatarias e ese Vigo inmenso como pano de fondo.O Vigo dos nosos pais e dos nosos avós. Cos seus cabarets: o Fontoira e o Brasil; os seus bailes: o Riomar Club Os vellos cinemas como o Cinema Radio ou o Rosalía de Castro. A Estación de RENFE e o Corte Inglés. A incipiente Gran Vía. E ese Vigo febril en que todo pode pasar, ese pequeno Nova York, marabilloso e cosmopolita.As relacións entre dous homes que se queren na época de Franco e na de Rajoy.Orixinal e moi ben escrita, a novela de Fran fai tamén un gran estudo psicolóxico das personaxes. A burguesa que vive unha vida-ficción, sempre ocultando as súas feblezas,e os seus problemas; a influencia do medo no franquismo.As mentiras de familia, os negocios turbios. E ese Vigo dos vellos apelidos, dos edificios de autor.Os Albo, os Santodomingo, os Barreras e os seus arquitectos sobre todo Castro Represas. A relación de Vigo co Cap Arcona, o vello Derby e mil cousas máis das que nos falaron os nosos pais e os nosos avós. Unha novela que paga a pena ler.
sábado, 5 de mayo de 2012
Jrábame, jrábame
Ocorre con moita frecuencia en cada carreiro desta a nosa Galicia, queren saír na tele, e teñen dereito, se cadra mesmo teñen algo que dicir.
Queren pasar á posteridade, ter os seus minutos de gloria. Soen ser xente común, que gustan de verse no bar, que os vacilen os amigos e sentirse importantes.
Tamén os hai que chaman ós despachos e logo intimidan dicindo, xa falei con Mengano, coñezo a Zutano ou coincido con Perengano en San Vicente ou Baiona.
Hai outros, os máis interesantes ós que lles tes que insistir, nunca queren saír, son xente interesante, intelixente e ocorrente que non queren compartir pantalla con Belén Esteban ou Land Rober. Hainos que convencer porque paga a pena que todos escoiten o que pensan e o que din.
E logo hai outros que se meten a micro cando ninguén os convida: o peor de todos un exalcalde de Vigo dos anos oitenta e un catedrático de Vigo este ano de plena actualidade porque coordena o ano das Letras de Valentín Paz Andrade. Non saben respectar que ninguén os quere entrevistar...
Parece que non, son como os outros, os que atopamos nas esquinas dos carreiros de Galicia que primeiro che din: jrábame, jrábame e logo: cando sale isto?
Queren pasar á posteridade, ter os seus minutos de gloria. Soen ser xente común, que gustan de verse no bar, que os vacilen os amigos e sentirse importantes.
Tamén os hai que chaman ós despachos e logo intimidan dicindo, xa falei con Mengano, coñezo a Zutano ou coincido con Perengano en San Vicente ou Baiona.
Hai outros, os máis interesantes ós que lles tes que insistir, nunca queren saír, son xente interesante, intelixente e ocorrente que non queren compartir pantalla con Belén Esteban ou Land Rober. Hainos que convencer porque paga a pena que todos escoiten o que pensan e o que din.
E logo hai outros que se meten a micro cando ninguén os convida: o peor de todos un exalcalde de Vigo dos anos oitenta e un catedrático de Vigo este ano de plena actualidade porque coordena o ano das Letras de Valentín Paz Andrade. Non saben respectar que ninguén os quere entrevistar...
Parece que non, son como os outros, os que atopamos nas esquinas dos carreiros de Galicia que primeiro che din: jrábame, jrábame e logo: cando sale isto?
Suscribirse a:
Entradas (Atom)