-Porque hay una directriz del jefe de compras del Polo Ibérico para que lo hagan.
-Porque en Portugal regalan el suelo y aquí lo cobran tan caro que las empresas no pueden ser rentables.
-Porque en España hay mucha burocracia y en Portugal no. (Qué fue de la PLISAN?
- Porque en Portugal los salarios son la mitad? que en España. 600 euros por operario.
Ojalá no tengamos que lamentar nunca la pérdida de PSA ni de toda su industria auxiliar
domingo, 1 de octubre de 2017
sábado, 30 de septiembre de 2017
A volta ó cole
Eu non teño fillos , pero non me parece nin medio normal o que pasa nos colexios . Unha ou dúas semanas de adaptación para os máis cativos.
Deberes que os nenos non son quen de facer: pintar unha cabaza do Samaín con 3 anos, facer un mural sobre o outono ou un boneco de nadal.
Animar ós pais a facer un baile de fin de curso e mil movidas máis.
Pero para min o "megaculmen" é a moda esa da mascota de clase. A cada neno tócalle levala a casa unha fin de semana, coidala, facerlle fotos, e levala a sitios onde non estivera. Supoño que a mascota terá unha biografía, un story board ou mesmo un biopic, para que os pais saiban onde estivo o boneco e non repitan actividade.
E non perdela claro. Podes perder a mochila do teu fillo, a cazadora, os tenis, pero non o boneco. Paréceme demencial. Sei de tres colexios privados onde o fan. Se tes tres ou catro fillos, igual te coinciden dous bonecos nunha semana, ou tes catro fins de semana hipotecadas por cada boneco. A verdade para min é alucinante e non sei qué cabeza enferma puido idear isto ou en qué manual de pedagoxía " indie" pode aparecer.
Pero realmente estou abraiada de vez. A coidar dos catro nenos e dos catro bonecos! Demencial! E logo os pais protestan polos deberes!!😥😥
Deberes que os nenos non son quen de facer: pintar unha cabaza do Samaín con 3 anos, facer un mural sobre o outono ou un boneco de nadal.
Animar ós pais a facer un baile de fin de curso e mil movidas máis.
Pero para min o "megaculmen" é a moda esa da mascota de clase. A cada neno tócalle levala a casa unha fin de semana, coidala, facerlle fotos, e levala a sitios onde non estivera. Supoño que a mascota terá unha biografía, un story board ou mesmo un biopic, para que os pais saiban onde estivo o boneco e non repitan actividade.
E non perdela claro. Podes perder a mochila do teu fillo, a cazadora, os tenis, pero non o boneco. Paréceme demencial. Sei de tres colexios privados onde o fan. Se tes tres ou catro fillos, igual te coinciden dous bonecos nunha semana, ou tes catro fins de semana hipotecadas por cada boneco. A verdade para min é alucinante e non sei qué cabeza enferma puido idear isto ou en qué manual de pedagoxía " indie" pode aparecer.
Pero realmente estou abraiada de vez. A coidar dos catro nenos e dos catro bonecos! Demencial! E logo os pais protestan polos deberes!!😥😥
Musas o Musos
Nunca le he dicho que la admiraba.No sé cómo pudo con todo. Sus padres se suicidaron. Su hermana se prostituyó. Tuvo un amigo en una secta y ahí la veis, como si nada, animando a los demás. Con una armonía, empatía y serenidad maravillosas. Quizás deberíamos aprender de personas como vosotros a quienes todo cuesta el doble y a los que la vida sólo les devuelve la mitad!
jueves, 28 de septiembre de 2017
CSI Cinema Vigo, a historia que ninguén quixo escoitar
O nove de marzo de 2012 ardía o cinema Vigo, abandonado e habitado ocasionalmente por ocupas.Os vecinos levaban máis de 15 años denunciando á propiedade pola insalubridade do predio.O vello cinema onde aínda se estreou "The last patrol" de Óscar Suárez en agosto do ano 2000.
Din os que saben que aquel vello cinema, primeiro propiedade de Eugenio de Haz e logo do Grupo Fraga tiña varios elementos a conservar: como o bar e iso debeu impedir que unha empresa de ximnasios e varios grupos relixiosos se interesasen en serio por el.
De doado acceso por ser grande e con varias saídas de emerxencia moita xente se colaba nel. Ese morbo polos espazos abandonados con alma como era o cinema aquel.
Ana Iglesias íase de viaxe aquel día, no portal ulía a leña queimada, pero non prestou atención.
Aquel día víu como dous homes novos vestidos con roupa de marca, un deles de cor entraron na parte traseira do cinema pola rúa Pracer, sorprendéulle un pouco, non parecía que fosen alí a trapichear e a se picar.
Cando chegou ó coche decatouse de que esquecera as gafas de sol.Entrou no portal e cando entrou no ascensor víu ó negro aquel que antes vira no solar, parado, sen marcar: agora ía subir dille nervioso,como se estivese agardando a ver qué tal prendía o solar. Ninguén quixo escoitar a súa versión.Pero o Cinema Vigo quedou sen elementos a conservar.Así vendelo ou facer unha promoción inmobiliaria, xa non contaba con atranco ningún!
Din os que saben que aquel vello cinema, primeiro propiedade de Eugenio de Haz e logo do Grupo Fraga tiña varios elementos a conservar: como o bar e iso debeu impedir que unha empresa de ximnasios e varios grupos relixiosos se interesasen en serio por el.
De doado acceso por ser grande e con varias saídas de emerxencia moita xente se colaba nel. Ese morbo polos espazos abandonados con alma como era o cinema aquel.
Ana Iglesias íase de viaxe aquel día, no portal ulía a leña queimada, pero non prestou atención.
Aquel día víu como dous homes novos vestidos con roupa de marca, un deles de cor entraron na parte traseira do cinema pola rúa Pracer, sorprendéulle un pouco, non parecía que fosen alí a trapichear e a se picar.
Cando chegou ó coche decatouse de que esquecera as gafas de sol.Entrou no portal e cando entrou no ascensor víu ó negro aquel que antes vira no solar, parado, sen marcar: agora ía subir dille nervioso,como se estivese agardando a ver qué tal prendía o solar. Ninguén quixo escoitar a súa versión.Pero o Cinema Vigo quedou sen elementos a conservar.Así vendelo ou facer unha promoción inmobiliaria, xa non contaba con atranco ningún!
lunes, 25 de septiembre de 2017
Narcos de Carlos G. Reigosa
Dicir Narcos, semella agora dicir Pablo Escobar e Netflix, pero houbo outro Narcos antes. A novela do xornalista Carlos G Reigosa novela a Operación Nécora contra o narcotráfico en Galicia.
Supoño que os que viviron aquela época en primeira liña poderán recoñecer aos Mingallos ou a Roque Caruncho que podería ser Sito Miñanco,ou don Orlando que podería ser Charlín ou Oubiña pero non é o meu caso.
Máis clara está a figura do xuíz Garzón. Tamén se describen localidades como Vilavedra, Vilarousa, Grobas, Salgueiros,Marmariz, Beiramar que eu non fun quen de identificar.
A novela de 2002 está en galego e en castelán.
Entretida, aínda que ás veces as digresións se fan pesadas.
Supoño que os que viviron aquela época en primeira liña poderán recoñecer aos Mingallos ou a Roque Caruncho que podería ser Sito Miñanco,ou don Orlando que podería ser Charlín ou Oubiña pero non é o meu caso.
Máis clara está a figura do xuíz Garzón. Tamén se describen localidades como Vilavedra, Vilarousa, Grobas, Salgueiros,Marmariz, Beiramar que eu non fun quen de identificar.
A novela de 2002 está en galego e en castelán.
Entretida, aínda que ás veces as digresións se fan pesadas.
sábado, 23 de septiembre de 2017
miércoles, 20 de septiembre de 2017
Tu nombre en una esquela
Hasta ahora habíamos visto tu nombre en un tablón, con las notas, lo habíamos oído en clase. Lo vimos en tus invitaciones de boda y también en el menú. Pero nunca en una esquela, no pega. Tú que eras pura vida! Nadie pudo nunca imaginar...
Adiós María!
Suscribirse a:
Entradas (Atom)