To be blue

To be o no to be blue that is the question. But the answer is to be blue.
Deu igual o 15 m, deu igual o 20 n...
Spain is blue, true blue.
E agora unha fonda melancolía invádenos.E agora que?
A primeira vez que gañou ZP os móbiles fervían coas mensaxes falando do futuro de Urdaci e doutros máis.
E agora, que?
Convertirase "La roja" na azul? Iráse Ana Pastor dos almorzos de TVE? Volverá Pepa Bueno ós sucesos?
Revirará de novo Antonio Alcántará nun facha recalcitrante? Volverá Carlos Dávila a facer entrevistas? Volverá Urdaci a Ceceoar? Volveremos fumar nos bares?
Volverá a publi a TVE? Desaparecerá a TVG?
A "ola azul" o tsunami asulagaráo todo?
Polo de pronto a SER xa adoptou o ton catastrofista propio das trincheiras da oposición, aínda que a prima de risco empezou a baixar. Os medios de dereitas parecen ve-la luz ó final do túnel, pero din que o funil é moi estreito... e se cadra non cabemos todos...

"Yo soy la Choni", spin off de " Perdidas nas Cíes"

Despois de que HBDO, Divinity e a Sexta 3 se interesaran pola sitcom de "Perdidas nas Cíes". Ábrese un tempo de reflexión, un stand by que diría o outro.
Pija e Maruja reciben unha sustanciosa oferta de Sálvame de Luxe para participaren nas tertulias, logo da fuxida de Mila Ximénez e dunha nova crise de hiperglucemia de Belén Esteban.E Pija e Maruja plantéanse coa ética profesional que as caracteriza, canto me pagarán? por un cartiños, eu vou...
A vida sigue...e a pequena produtora Caramuxo decide seguir co pouco que lle queda;así comeza a nova spin off.
" YO SOY LA CHONI"
Logo da denuncia de Pija porque lle perderan o Rolex, a Pandora e a pulseira de Tous na Illa Sur e d8n ataque premenopáusico de Maruja, Choni atópase SOA na gran cidá.
Agora estrea nova situación laboral e decide renova-lo armario para estar ad hoc coas novas circunstancias.
Decide ir de compras con Maruja porque non ten amigas en Vigo, se cadra en ningures;e non sabe ir de compras soa...
O primeiro que fai é ir recurta-la melena ó salón de peiteados. Quere facerse unha "perreira" Maruja desaconséllao porque considera que o "flequillo" é un peiteado" moi socialista e "progre" e os tempos non che están para isto; e xa sabes hai quie ir cos tempos...
Choni decide ir de compras e Maruja como está aquí como un baixo continuo ( en música) e un baixo existencial (en filosofía) decide ir canda ela ( eu sempre vou con quen manda pensaba canda Maruja ese narrador omniscinete de Cela).
Logo de saír do chollo Maruja e Choni van de compras por Príncipe e Urzáiz.
Comezan como non por Berska. o templo das compras da Choni.
Maruja quere entrar en Punto Roma e Cortefiel; pero Choni non lle deixa.
Están a piques de entrar en Stradivarius pero o cheiro dálle náuseas a Maruja, algo que Choni non entende porque Maruja é unha ionqui dos ambientadores .
Tamén recalan en Blanco onde Chony adquire unha chea de complementos e botas de tódalas cores, pero sobre todo brancas.
Tamén compra un bo feixe de leggins e de cazadoras de veludo artificial; porque Choni aínda sentía arrepíos de cando foi a unha rolda de prensa de Liberación Animal cunha zamarra de veludo de coello e case a matan da malleira que lle deron. Maruja non atura aquel tipo de tendas. Parécenlle de marulo, paletos e cuníns pero non se atreve a llo dicir á Choni.

Xa moi cannsas do día de chollo e das compras deciden tomar un sandwich no Scala da Porta do Sol, pero "hete aquí" que de camiño descobren unha tenda que fascina á Choni: chámase q M& M e está a carón da farmacia da Porta do Sol, fronte á Praza da Princesa. Aí venden roupa para despedidas de solteirae looks caribeños.
Que mágoa que non a descubriramos antes di Choni; isto é o que precisamente andaba buscando...
Continuará, ou non.... a mítica vertixe, a ditadura das audiencias...

Perdidas nas Cíes, capítulo uito

O concerto de Bisbal no auditorio Mar de Vigo volve aqueloutrar ás protagonistas de Perdidas. Maruja non para de chamar ó concello para consegui-las acreditacións pola cara. Non é que lle guste moito facer xestións pero a ocasión pagaba a pena.
Agora tiñan que convencer alguén para que as volvese a traer a Vigo e chamaron ó Club Náutico.
A dirección de programa tiña previsto sancionalas porque estaban indo e vindo e iso que conseguiran unha televisión para ve-lo programa favorito: "Homes, mulleres e viceversa"

Echar un polvo

Grazas a esta casa de tolos na que traballo, este venres puiden experimentar de novo* aquela vella ancestral e cotiá sensación de "echar un polvo".
O destabicado da empresa na que traballo conseguíu encher de po, persoas, ordenadores, obreiros e cartafoles.
Claro que si, sempre que hai po, ou case sempre, hai plástico protector, pero desta vez non valeu de nada.
Parece que quedan xeiras salvaxes de aquí o 17 de nadal. Tabiques, falsos teitos, aí onde sempre crimos que psicotrhriller gardaba unha cámara no baño.
Ai, meu Deus! Quen era a tola aquela? A Chunga? que cando estaba estresada optaba por tira-las paredes da casa...

Adianto capítulo VII, Perdidas nas Cíes, pero sobre todo na vida

Con máis liortas que en Estudio Estadio, malia terse apuntado a un curso de golf impartido por un monitor que se achegaba ás illas en helicóptero cada dous días: luns, mércores e venres. Seguen as treboadas existenciais na illa de Perdidas.
A situación que vive o país, a piques diun cambio político e antes dunhas eleccións xerais fai que as nosas protagonistas queiran achegarse a Vigo para votar.
Pija chama a Papuchi para que as vaia buscar no seu barco aínda que iso supoña un expediente do programa. Xa de "Perdidas" á ría pensa Choni. Imos organizar unha "terapia de grupo" para ve-los resultados electorais.
Vale, vale di Maruja; encargamos uns canapés ó Molino e unha torta á Gloria Bendita que son amigas miñas. A ocasión ben o merece.
- Jo tía, vai mandar un de Pontevedra, que guai! ( Di Maruja)
-Eu quero ir de xefa de prensa de Ana Pastor ( Di pija), e fíxate que aquí en Vigo estamos rodeadas de roxos por tódolos lados. Pija sempre chmaba roxos ós de esquerdas como Franco facía.
- Eu quero irme a Zona Franca dixo Choni é o máis faksion que hai!Choni volvera ó rego, volvera a dicir que era do PP desde sempre e non cando o bipartito xuraba imparcialidade, profesionalidade e formación; malia ter pasado longas temporadas na deputación de Pontevedra; pero é que non se pode xurar en van...
Que ben! Por culpa do programa que estaba moi ben pagado sí, perderan a oportunidade de ve-lo debate electoral, a voda de Cayetana de Alba e a prevoda de Paquirrín e Superviventes ademais dun concerto de Hombres G. Jo que duro é o traballo no audiovisual.
Pija poría a mantilla, e Maruja un pichi azul como ó réxime, a Choni sacaría do fondo do "placard'" os pantacas de vinilo e aquelas botas brancas que tanta sorte lle daban!
E logo das onde a seguir de festa by the face; a ir á sede do partido que gañara a tomar copas e petiscos de clo-clo. Menos mal que ganan os que deben pensaba Maruja, os de sempre, os do Casino de Pontevedra e os que xogan ó Brigde...
Botará a dirección do programa a Pija, a Maruja e a Choni por incumpri-las normas? Acabarán nas máis altas elites do aparato do estado en Galicia? Suprimirán o programa pola fuga de anunciantes? Puf cantos dilemas! O primeiro que ían facer é gozar relaxadamente do trunfo de Mariano...

Perdidas nas Cíes, capítulo VI

Hai hoxe nove anos as gaivotas das Cíes tiñan medo de quedar refociladas con combustible do Prestige. Hai hoxe nove anos, aínda había alá un monolito que conmemoraba a vitoria de Franco aquel outro 20 N. Que ben quedaba o monolito, que pena que o botaran abaixo pensaba Maruja.Pero axiña volveu á realidade!
A chegada dun cámara novo á illa de Perdidas desestabilizou ás nosas tres protagonistas, sobre todo á máis vella que non llo quería presentar a ninguén co pretexto de que estaba casado.
Maruja controlaba cada paso do rapaz, se botaba un pitillo coas rapazas de realización ou se tardabaun pouco máis en enfocar ou en subir ó faro. O xoves pola tarde caeu a luz eléctrica no bar do Porto por un problema de fontanería; axiña a media tarde veu ó fontaneiro no Carramexo o barco que recolle o lixo do arquipélago.
Pija botouno a caixas destempladas porque estaba botando a sesta.
-Tes que vir de tres a catro, non podes molestar deste xeito, non nos podes estraga-a sesta.
Maruja enfadouse con Pija porque por culpa dela estiveron sen luz e sen auga doce catro días.
-Tía,pero muller en que planeta vives? Nas casas normais cando por fin chega o fontaneiro despois de chamalo catro ou cinco veces, réndeselle preitesía, ríeslle as bromas, invítaslle a un coñag e e págaslle o que che pide sen rechistar. Iso é o que pasa no mundo real, non sei de onde vés ti?
Maruja estaba pasando unha idade difícil e molestáballe moito a calor e algúns olores, por iso inzou toda a illa de ambientadores que se activaban sós cando detectaban algún movemento.Dicía que non lle gustaba o cheiro a marusía. A Pija dábanlle arcadas e á Choni porducíanlle alerxia....

Unhas eleccións sen morbo

Non sei se irei votar, téñenme farta todos, os tres. Os da G porque parecen os da P, os da O porque saben que os da P van gañar e andan de xeonllos facéndolles favores para que cando gañen non os traten mal.
Xa todo o mundo sabe que o rexistrador de Pontevedra vai gaña-las eleccións; xa ten preparada a tesoira de podar na casa de Sanxenxo. Os seus amigos xa fregan as mans e preparan caixas de puros pra lle regalar.
Os figurantes, eses seres patéticos que cambian de beirarrúa política con cada cambio de goberno xa están escorando a dereita e xurando que sempre estiveron aí.
O único que non sabemos é o que este señor nos ten preparado, aínda que o intuímos.
O 20 N como hoxe veremos pasear polos colexios electorais eses vellos en formol que só saen para votar ou para ir de camposantos. Hai quen di tamén non exento de mala hostia que tamén eses habitantes dos cemiterios, sobre todo os de alén mar tamén van ir votar.