Tempo tras tornados na Illa de Perdidas

Os últimos tornados en Oklahoma teñen trastornadas ás nosas tres protagonistas. A chegada das primeiras raiolas de sol fai que moitas devezan por coller xa a primeira baixa do ano. Maruja leva uns meses fóra de si non atura unha mínima insinuación sobre a idade e o aspecto e anda cada minuto comparándose con esta e con aquela, e xa ninguén lle contesta cando di: esa non pode ser máis nova ca min, non parece eu máis nova? E xa nin as medusas responden. E as algas e os caramuxos fartos están xa. E mala cousa cando alguén responde porque se non lle gusta a resposta, axiña di " o que hai que oír"; se non queres oír raíña non preguntes, ou en todo caso deberías respeta-lo que opinan os demais. Ademais continúan os problemas de estilismo. Choni quere máis volantes,Pija non atura as camisetas "prensas" e Maruja que vive unha nova etapa existencial quere roupa máis moderna. Seguen ademais sen poñerse de acordo en que comer, na dieta de verán, o que a partir de agora chamaremos vulgarmente: "ingestas". A operación biquini apreta e xa non estarán soas nas illas e queren lucir "palmito". Choni quere mazarse a biomanán e face-la dieta Dukan, pero Pija di que non, que xa dixo a OCU que esas dietas son nocivas; e Maruja segue pampa e pregúntase para o seu interior, quen coño será Ocu?

A catequese das nove

Parece que desde a tele pública de España se preocupan pola nosa saúde moral. Recoméndannos que recemos e dinnos como debemos vestir. Hai tempo que algúns informativos se converteron en homilías. Hai tempo que algúns ministros parecen cregos, Papas ou Lexionarios de Cristo. Aborrezo a roupa e os escotes, pero non me gusta que ninguén me diga se debo rezar ou qué podo vestir. Quén dirixe ideolóxicamente os telediarios de TVE. Acabarán poñendo o Angelus? Recomendando comida de vixilia? Metendo máis procesións.Polo xeito parece que aínda lles queda letanía para rato e a nós moito Vía Crucis!!! "Perdónales Padre, porque no saben lo que hacen"

Onde metemos os nosos fillos?

O Colexio Santa Cristina de Vigo despois de dous meses de bochornoso silencio sobre un caso que revolveu o país todo decidiu falar hoxe. Os pais dun neno de dez anos denuncian un acoso escolar que tivo como resultado máis grave unha fisura de pene tras unha patada. A directora do colexio non colle o teléfono para precisar ou desmentir. Nos xulgados agóchase e non dá a cara nunca.Hoxe tampouco vímo-lo seu rostro. Para dar unha rolda de prensa na que básicamente se leu un comunicado envía dous avogados e un secretario da patronal dos centros de ensino privado. Unha persoa que xestiona os estudos dos nosos fillos que probablemente dá clases non sabe explicar cando, como e por que se actuou neste caso se se fixo. Por que se agocha? Tan difícil é explicar qué pasou. A verdade é que eu non teño fillos pero gustaríame moi pouco que estivesen nun centro que tan mal se sabe explicar.

Volven as jichas de Perdidas

O Programa de cociña da illa vai de mal en peor.Aquilo parece xa "Pesadelo na cociña". Tódolos restaurantes que se prestan a participar no programa van pechando ou facendo un ERE. Na illa todo vai en caída libre. Na revisión médica habitual, na análise de tóxicos dan máis positivos por benzodiazepinas que na Operación Puerto. A Maruja vaiselle o bolo aínda máis do habitual, Pija está moi enfadada polos novos cambios e non sabe xa se virar á esquerda ou a dereita. As audiencias van fatal e a produtora do programa Zinquin-Tranquimazinquing Audiovisual decide estar presente no festival de Cans cunha curta ou cunha reportaxe. A elixida é Rapante Nui, gravada no seu día no Bar Fortes do Porriño e que se exhibirá no Pendello de Moncho. Choni quere que todo o persoal da Illa acoda á preestrea, pero Pija di que polo carallo que ela pasa de ir no chimpín e de pisar bosta coas súas Pretty Bailarinas ou cos Slipppers eses que parecen as zapatillas dunha avoa, porque ela non ten unhas botas plásticas brancas desas que se pisas unha bosta as podes lavar cunha baeta.

Malfollat

Tódolos díás esa puta mala cara, tódolos días ese rosmar, ese monótono fungar. Por que esa mala hostia? Que carallo te pasa? O día menos pensao* eu tamén che vou berrar, tamén che vou dicir que tes que facer; tamén che vou poñer esa cara de cuna*, a ver que che parece eh?

Vigo.today " Os mexicanos compran Barreras para gravar telenovelas"

A factoría Televisa, socia de PEMEX acaba de facerse co 51% de Barreras coa fin de ter un novo plató para gravar telenovelas e narcocorridos. Unha operación que callou grazas ás xestións persoais do presidente da Xunta,Alberto Núñez Feijóo, quen persoalmente viaxou a Cidade de México para levar en persoa as súas fotos con Marcial Dorado pola ría de Vigo ó Presidente de México e ó do holding petroleiro azteca. A primeira serie que se gravaría nas gradas de Barreras podería ser "Ouro negro, po branco"· Pola súa proximidadeó mar, hai quen pensou que os pantaláns de Barreras poderían valer para grava-la versión mexicana de Splass,proxecto que se desbotou polas baixas temperaturas da ría de Vigo. Güei, manito, que a Virxe de Guadalupe nos pille confesados!! Ándale!!!

Artículo 40, parado rico, parado pobre!

Ás veces semella que hai parados ricos e parados pobres. Estamos todos preocupados por Pescanova, por NCG, por Vulcano, por Barreras e as pequenas qué? Desde hai tempo as leis laborais, permíteno case todo. Desde os noventa xurdiron as novas perversións laborais: o management, o outsourcing, a flexibilidade laboral e mil palabras absurdas máis que só serven para redenomina-la nova escravitude laboral. Deslocalizar,redimensionar son outras das novas putadas laborais moi en boga. A reforma laboral abriu a billa a novas formas de perversión. En principio a deslocalización e a redución de persoal poderían supoñer a redución de custes tan necesaria neste tempo. Probablemente a falta de vendas obrigue a algún destes cambios. Estou certa que nestes tempos hai moitos empresarios que gozan como carrachos pensando como asoballa-los seus traballadores grazas a esta nova reforma laboral. Mentres se estomballan nunha cadeira de brazos de coiro, cun güisqui on the rocks ou un gin tonic rañando nos ovos como só eles saben facer. Hainos que só se dedican a isto. Nos últimos tempos estou abraiada co artículo 40. Traslado obrigatorio de persoal, pasoulle a dúas persoas da miña familia. Con soldos exiguos, e horarios indecentes é o propio traballador o que decide abandona-lo traballo polo seu pé. Parece un "golpe maestro", indecente pero "maestro". Son as cousas que fai SEIRT ou que quere facer UNÍSONO mentres todo o mundo cala. Só hai algo un pouco peor:o mobbing...