Sogras

Chamarémoslles sogras a todas esas persoas noxentas que hai en todas as familias, a esas que estes días campan nos xantares de nadal ou nas ceas de Noiteboa e Reis. Eses que preguntan por qué non hai vieiras este ano, eses que din que aquilo ten pouca cebola ou moita, eses que din que non teñen fame e se poñen morados. Eses que veñen á túa casa cunha botella de sidra O Gaiteiro e dous panos de cociña. Eses que aínda estando todo malo se levan os restos nun tapergüer. Eses que critican que a esquela da túa nai fose demasiado grande ou demasiado pequena. Eses que fan destas festas un desastre noxento.Eses que nos fan sentir arcadas cada vez que sentimos as primeiras panxoliñas. Eses están aí nadal tras nadal agardando a que alguén os convide, e logo falan dos "cuñaos".

La librería del callejón, de Manuel Hurtado Marjalizo

Empecé con esta novela en agosto y estuvo varios meses en mi bolso hasta hoy.Y no es que no me gustara que sí me gustó.Su lectura es agradable y mantiene la intriga hasta el minuto final, con varios frentes abiertos.Está bien escrita, un poco a la antigua, y aborda aspectos del arte,la literatura, la historia y el esoterismo. En mi descargo diré que son 730 páginas de libro en papel y el peso de su tapa dura. Es una lectura que recomiendo para los que tengan tiempo y tranquilidad a mí me ha costado leerlo por falta de disciplina, por la invasión de la prensa del día, las redes sociales y el whassapp. Aborda esa parte de la historia de España, que tanto nos gusta y tan de moda para leer: la postguerra, los espías, los nazis, los judíos y el volframio.La verdad, una novela agradable de leer.Aunque demasiado larga.

O poeta maldito

O poeta maldito actúa desde a soberbia intelectual,o sobradismo e a superioridade mental. O poeta maldito está de volta, aínda que nunca foi. Mira o mundo desde arriba e cunha miopía que nin o ve. O maldito vai de guai, e nin sequera escribe ben; que alguén llo diga por favor.

Una historia vulgar

A veces protagonizamos historias vulgares, es lo peor, para los que como yo vivimos del periodismo.Frases hechas, las mismas mentiras, el mismo principio y el mismo final. Por eso yo os deseo en 2017 que os ocurran mil historias nuevas, con diferente guión, con nuevas palabras y nuevos desenlaces. Que tengamos de una vez coraje para no oír o no prestar atención a todas esas tonterías que escuchamos cada día. El pasado da igual, pero el futuro es nuestro!! Feliz 2017!!

Ausencias

De vez en cuando siento tu ausencia.No sé si me voy a acostumbrar alguna vez.

Las amigas de mi abuela

Siempre me llamó la atención que muchas de las amigas de mi abuela eran hermanas o ella las llamaba en plural.Eran otros tiempos y las familias tenían muchos hijos de edades muy próximas. Y así hablaba de las de Lloréns, las de Quicler o de conocidas como las Picher. Era un mundo en plural para todos, incluso hasta para los motes: las "pinchasapos" o las " toleimas". Recuerdo sobre todo a las mujeres, porque de aquéllas las señoras de bien ( de buena conducta) apenas tenían amigos varones.

Abel Confidencial

Abel Caballero fala polas noites con Susana Díaz, é o seu "momento". Considera o líder do municipalismo que Susana é unha muller intelixente, carismática e preparada; eu penso que está tan errado como cando apostou por Méndez Romeu. Abel Caballero deixou de fumar aos trinta anos, ese momento vital pilouno en Cambridge segundo di. E o tabaco alí era tan malo e tan caro que deixou de fumar,daquela afeccionouse aos Galloises. Nado en Ponteareas, Caballero veu a Vigo desque se fixo mozo da súa muller Cistina con dezasete anos. Estudou xa o COU no Instituto Santa Irene. O noso Gran Líder considera que grazas ao seu éxito en Vigo se converteu nun referente político en España, e no PSOE e segundo as súas contas se as eleccións municipais se celebrasen agora colleitaría un 65% dos votos e non o 52% por cento que acadou nas últimas, cando moitos pensaron que se estaban roubando papeletas do PSOE na xornada electoral e se tiveron que repoñer porque se ían esgotando. Abel considera que Vigo é unha illa en Galicia e o resto das grandes cidades galegas están todas paradas e sen presuposto.Tamén apunta que as oposicións fragmentadas deberían favorecer a gobernabilidade e non obstruír porque de seguir sendo así sería precisa unha reforma electoral que moitos xa lle piden desde a FEMP para favorecer os gobernos con maiorías relativas e iso acabaría prexudicando aos partidos minoritarios e favorecendo o bipartidismo. Caballero é máis de cervexa que de viño. E a súa muller Cristina é de Vigo segundo di. O noso alcalde di que aínda non tocou teito electoral que non teme que suba a Marea e que o PP vai baixar. Caballero di que a venda de Balaídos non a permite e a lei que é un dominio público "inalienable" e que menos aínda se pode vender por moito menos do que vale, podería valer "grosso modo" ou ao chou uns douscentos millóns e non a reforma. Abel non desbota que haxa un acordo co Celta no que atinxe a unha cidade deportiva.O Celta debería suxerir onde a quere para que o concello recualifique se así o considera convinte os terreos. O Celta ten unha oferta de Mos para facer o campo. O alcalde desbota que como ocorre en América o Celta se vaia de Vigo ou de Galicia. Abel fala moito da súa muller, pero polas noites chama a Susana Díaz, e á hora da sesta a Carmela Silva... xulguen vostedes!